Projecten
Producten
Bedrijven
Vacatures
Agenda
Awards
Podcasts
more_horiz
Videos
Magazine
Thema's
Favorieten
Profiel
Uitloggen
Joost Ector
Copyright: Maarten van Haaff
Het schaamteloze monument
4 februari 2020, 10:45
De belangrijkste reden dat niemand het heeft over bouwschaamte, is dat we het probleem – in theorie althans – volledig onder controle hebben. We hebben in circulariteit de toverformule gevonden die alle gêne overbodig maakt. In de toekomst zal alles wat we produceren, ook in de bouw, weer netjes uit elkaar kunnen in onderdelen of grondstoffen om in een andere configuratie op een andere plek opnieuw gebruikt te worden. Eén groot ballet van materialen dat zich op tal van verschillende snelheden door de ruimte en de tijd beweegt, dat is het ideaalbeeld.
Ik probeer me soms voor te stellen wat het voor architectuur betekent wanneer tijdelijkheid het expliciete uitgangspunt wordt. Wat het betekent om te wonen en te werken in omgevingen die ontworpen zijn om ongedaan gemaakt te kunnen worden. Wat kunnen we voor relaties aangaan met gebouwen die zich in feite bij voorbaat voor hun aanwezigheid verontschuldigen?
Architectuur heeft het vermogen om te spelen met de tijd. Gebouwen vormen niet alleen een beschutting tegen weer en wind of tegen ongewenste indringers, maar ook tegen het verglijden van de tijd. Niet voor niets zijn we gefascineerd door plekken waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Waarvan de ouderdom respect afdwingt of zelfs een relativerend gevoel van nietigheid veroorzaakt, of ons een handvat biedt om ons in een andere tijd te kunnen verplaatsen. Zware, koele, monolithische bouwwerken die rust ademen en de tijd afdoen als bijzaak.
Natuurlijk weten we best dat we niet werkelijk door de tijd reizen en dat de klok altijd tikt. En snappen we ook wel dat geen enkel bouwwerk, net zomin als wij zelf, het eeuwige leven heeft. Niets is tenslotte voor eeuwig. En toch;
willing suspension of disbelief
heet dat in de vertelkunst, het halfbewuste vermogen om ongeloof op te schorten en je mee te laten voeren in het verhaal. In architectuur betekent het de verleiding om tegen beter weten in een beetje in onsterfelijkheid te geloven – in ieder geval in de poëzie die bij die illusie hoort.
Hoe gaan we die circulaire paradigmaverschuiving, die omkering zelfs, straks beleven? Onze gebouwen zijn dan niet langer meer eeuwig maar tijdelijk, tenzij ze per ongeluk – misschien zelfs tegen hun intenties in – de dans ontspringen. Betekent dat voor onszelf als bewoners/gebruikers niet dat we straks in principe onderweg zijn tenzij we toevallig ergens langer mogen blijven, in plaats van thuis tenzij we ervoor kiezen om erop uit trekken?
Architecten krijgen de schizofrene taak om hun ziel en zaligheid te leggen in ontwerpen waarin zelfrelativering of misschien zelfs zelfverloochening een hoofdrol speelt. Want is een circulair gebouw geslaagd als het eindeloos blijft bestaan, ondanks alle moeite die we steken in het faciliteren van disassemblage? Of is het pas succesvol als het snel en moeiteloos weer wordt opgeheven? Wanneer niet meer duidelijk is of ‘overleven’ of ‘oplossen’ het hoogste doel vertegenwoordigt, verandert ontwerpen in een bezigheid die per definitie hinkt op twee gedachten, lijkt me.
Probeer eens te bedenken hoe we de revolutionaire circulaire gebouwen van begin eenentwintigste eeuw straks monumentaal zullen verklaren. Misschien zullen we ze tegen hun zin en bedoeling in moeten fixeren, een vorm van gevangenschap. Of we zullen ze grootmoedig loslaten terwijl we met VR-brillen hun BIM-modellen koesteren.
Bouwen wordt een vorm van performance art die zich met een gletsjerachtige traagheid voltrekt. Ik weet eerlijk gezegd nog niet of ik er naar uitkijk. Aansprekender vind ik voorlopig de mogelijkheid dat het maken van een onverwoestbaar gebouw binnen de nieuwe norm een daad van verzet wordt. Een spannende en roekeloze onderneming waarbij we onverantwoorde hoeveelheden energie steken, op allerlei manieren, in het onlosmakelijk samenbrengen van allerlei zeldzame en eenmalige bouwmaterialen tot een écht toevluchtsoord dat de tijd trotseert. Dat onmiskenbaar schade aanricht en desondanks waardevol zal zijn. Een schaamteloos monument.
Voorlopig vind ik dat zo’n uitdagend idee dat ik de ongeloofwaardigheid ervan graag nog even voor me uitschuif.
Joost Ector is architect-directeur van
Ector Hoogstad Architecten
. Voor Architectenweb schrijft Joost Ector iedere maand een column, waarin hij ontwikkelingen die van invloed zijn op het architectenvak van duiding voorziet.
Trefwoorden
joost ector
column
circulariteit
circulair bouwen
Best gelezen
1
Plan voor nieuwe buurt op plek hoofdkantoor ABN AMRO op de Zuidas
vrijdag, 10 oktober
2
Duitsland slokt Nederlandse bouwkracht op
maandag, 13 oktober
3
David Chipperfield landt in Antwerps Nieuw Zuid
woensdag, 15 oktober
4
Nieuw shortstayhotel door Houben / Van Mierlo in stationsgebied Den Bosch
maandag, 13 oktober
5
ONE Architecture & Urbanism werkt mee aan masterplan transformatie havengebied New York
vrijdag, 10 oktober
Gerelateerde nieuwsberichten
We gaan het oplossen
7 januari 2020
Verleden voltooid
3 december 2019
Faust in Canada
5 november 2019
Het ontroerendste gebouw dat ik ken
1 oktober 2019
De tweede helft
3 september 2019
Liefde in beton gegoten
4 juni 2019
Adopteer een leek
7 mei 2019
Joost Ector: 'We vinden het moeilijk om geld aan onszelf uit te geven'
8 april 2019
Het bijna-gelijk van Baudet
2 april 2019
Want ik geloof
5 maart 2019
Eenvoud
5 februari 2019
De Gele Hesjes tegen de Groene Khmers
8 januari 2019
De erfenis van premier Halsema
4 december 2018
Het eind van het begin
6 november 2018
Laat je niet gek maken
2 oktober 2018
Vergeet het ‘Bilbao-effect’
4 september 2018
Genereuze Architectuur
5 juni 2018
Hoog tijd voor hout
1 mei 2018
Architectuur van bijna niets
3 april 2018
De vergeten groente onder de deugden
6 maart 2018
Aantoonbare architectuur
6 februari 2018
De Leefbare Stad
5 december 2017
Ik wens je een wild plan
9 januari 2018
Smart
7 november 2017
Computer says no
6 september 2022
Waarom springen we niet?
3 oktober 2017
Tussenconclusie
7 juni 2022
Het moet weer eens gezegd
5 september 2017
Varkens
6 juni 2017
De geruststellende domheid van slimme systemen
2 mei 2017
De Zaak Naturalis
4 april 2017
2023 in tien columns door Joost Ector
25 december 2023
De schijn van duurzaamheid bedriegt
7 maart 2017
Stoïcijnse Schoonheid
7 februari 2017
Tijdbom
10 januari 2017
Praise the Lord
6 juni 2023
Ruimte als instrument
6 december 2016
Architectuurkoning
2 mei 2023
Inclusief is het nieuwe exclusief
1 november 2016
Bouw goed of bouw niet
4 oktober 2016
Geen Nazomerdagdroom
6 september 2016
Managementsamenvatting
3 oktober 2023
Help
7 juni 2016
Omdat het kan!
3 mei 2016
Plat
7 november 2023
Thuisloos
5 december 2023
Dit komt niet vanzelf goed
5 april 2016
Even ontspannen
9 januari 2024
Pudding mislukt?
6 februari 2024
Schouders onder World Expo Rotterdam 2025!
1 maart 2016
Fantastic Voyage
2 februari 2016
Een (on)mogelijk overmorgen
5 januari 2016
Hier is over nagedacht
5 maart 2024
Vergrijsd
2 april 2024
De ideale stad
7 mei 2024
Een zekere mate van voortreffelijkheid
3 september 2024
Vooruitgang
1 oktober 2024
Laat me
5 november 2024
Column
Witgewassen
3 december 2024
Column
Dicht bij huis
7 januari
Column
Ontwerpen voor democratie
4 februari
Column
Ingesloten
4 maart
Column
Nooit meer slopen?
1 april
Column
Concaaf
6 mei
Column
Aan ons zal het niet liggen
3 juni
Awards
Joost Ector
31 augustus
Woontop
4 juni 2024
Column
Ik laat me graag overtuigen
2 september
Column
We verdienen betere pers
7 oktober
Joost Ector – genomineerd voor prijs Architect van het Jaar 2025
8 september
Op naar een succesvolle crisis
3 maart 2020
Kleine openbaringen
7 april 2020
De oplossing wordt het volgende probleem
6 mei 2020
Stronteigenwijs
2 juni 2020
Ook maar een mens
1 september 2020
Ontwerpen tegen de eenzaamheid
6 oktober 2020
Snap out of it
3 november 2020
Te veel tijd
1 december 2020
Wederomhelzing
5 januari 2021
Rampenplannen
2 februari 2021
De ultieme stagiair
2 maart 2021
Dividend und Verbrechen
6 april 2021
Beloof gouden bergen
4 mei 2021
Open Up!
1 juni 2021
Merci
7 september 2021
Engelengeduld
5 oktober 2021
Herfstdip
2 november 2021
Te af?
7 december 2021
2021 in tien columns door Joost Ector
27 december 2021
Een zorg minder
4 januari 2022
Hoofdletter A
1 februari 2022
Architectural Masters of the Metaverse
1 maart 2022
Op blote knieën naar Groningen
5 april 2022
Klein leed
3 mei 2022
Het nieuwe minimalisme
4 oktober 2022
Geen druppel
1 november 2022
Belgische toestanden
6 december 2022
2022 in tien columns door Joost Ector
27 december 2022
De goede kant
10 januari 2023
Plagiaat
7 februari 2023
Woonwensdenken
7 maart 2023
De stad als complot
4 april 2023
Temptation Island
5 september 2023
We gaan het oplossen
7 januari 2020
Verleden voltooid
3 december 2019
Faust in Canada
5 november 2019
Het ontroerendste gebouw dat ik ken
1 oktober 2019
De tweede helft
3 september 2019
Liefde in beton gegoten
4 juni 2019
Adopteer een leek
7 mei 2019
Joost Ector: 'We vinden het moeilijk om geld aan onszelf uit te geven'
8 april 2019
Het bijna-gelijk van Baudet
2 april 2019
Want ik geloof
5 maart 2019
Eenvoud
5 februari 2019
De Gele Hesjes tegen de Groene Khmers
8 januari 2019
De erfenis van premier Halsema
4 december 2018
Het eind van het begin
6 november 2018
Laat je niet gek maken
2 oktober 2018
Vergeet het ‘Bilbao-effect’
4 september 2018
Genereuze Architectuur
5 juni 2018
Hoog tijd voor hout
1 mei 2018
Architectuur van bijna niets
3 april 2018
De vergeten groente onder de deugden
6 maart 2018
Aantoonbare architectuur
6 februari 2018
De Leefbare Stad
5 december 2017
Ik wens je een wild plan
9 januari 2018
Smart
7 november 2017
Computer says no
6 september 2022
Waarom springen we niet?
3 oktober 2017
Tussenconclusie
7 juni 2022
Het moet weer eens gezegd
5 september 2017
Varkens
6 juni 2017
De geruststellende domheid van slimme systemen
2 mei 2017
De Zaak Naturalis
4 april 2017
2023 in tien columns door Joost Ector
25 december 2023
De schijn van duurzaamheid bedriegt
7 maart 2017
Stoïcijnse Schoonheid
7 februari 2017
Tijdbom
10 januari 2017
Praise the Lord
6 juni 2023
Ruimte als instrument
6 december 2016
Architectuurkoning
2 mei 2023
Inclusief is het nieuwe exclusief
1 november 2016
Bouw goed of bouw niet
4 oktober 2016
Geen Nazomerdagdroom
6 september 2016
Managementsamenvatting
3 oktober 2023
Help
7 juni 2016
Omdat het kan!
3 mei 2016
Plat
7 november 2023
Thuisloos
5 december 2023
Dit komt niet vanzelf goed
5 april 2016
Even ontspannen
9 januari 2024
Pudding mislukt?
6 februari 2024
Schouders onder World Expo Rotterdam 2025!
1 maart 2016
Fantastic Voyage
2 februari 2016
Een (on)mogelijk overmorgen
5 januari 2016
Hier is over nagedacht
5 maart 2024
Vergrijsd
2 april 2024
De ideale stad
7 mei 2024
Een zekere mate van voortreffelijkheid
3 september 2024
Vooruitgang
1 oktober 2024
Laat me
5 november 2024
Column
Witgewassen
3 december 2024
Column
Dicht bij huis
7 januari
Column
Ontwerpen voor democratie
4 februari
Column
Ingesloten
4 maart
Column
Nooit meer slopen?
1 april
Column
Concaaf
6 mei
Column
Aan ons zal het niet liggen
3 juni
Awards
Joost Ector
31 augustus
Woontop
4 juni 2024
Column
Ik laat me graag overtuigen
2 september
Column
We verdienen betere pers
7 oktober
Joost Ector – genomineerd voor prijs Architect van het Jaar 2025
8 september
Op naar een succesvolle crisis
3 maart 2020
Kleine openbaringen
7 april 2020
De oplossing wordt het volgende probleem
6 mei 2020
Stronteigenwijs
2 juni 2020
Ook maar een mens
1 september 2020
Ontwerpen tegen de eenzaamheid
6 oktober 2020
Snap out of it
3 november 2020
Te veel tijd
1 december 2020
Wederomhelzing
5 januari 2021
Rampenplannen
2 februari 2021
De ultieme stagiair
2 maart 2021
Dividend und Verbrechen
6 april 2021
Beloof gouden bergen
4 mei 2021
Open Up!
1 juni 2021
Merci
7 september 2021
Engelengeduld
5 oktober 2021
Herfstdip
2 november 2021
Te af?
7 december 2021
2021 in tien columns door Joost Ector
27 december 2021
Een zorg minder
4 januari 2022
Hoofdletter A
1 februari 2022
Architectural Masters of the Metaverse
1 maart 2022
Op blote knieën naar Groningen
5 april 2022
Klein leed
3 mei 2022
Het nieuwe minimalisme
4 oktober 2022
Geen druppel
1 november 2022
Belgische toestanden
6 december 2022
2022 in tien columns door Joost Ector
27 december 2022
De goede kant
10 januari 2023
Plagiaat
7 februari 2023
Woonwensdenken
7 maart 2023
De stad als complot
4 april 2023
Temptation Island
5 september 2023
Toon alles
Gerelateerde video's
Joost Ector
Nominatie voor de prijs voor Architect van het Jaar 2025
Andere nieuwsberichten
Amsterdamse Bos ontvangt een ton voor biobased Bosnest-paviljoen
2 uur geleden
Het Cultuurfonds stelt € 100.000 beschikbaar voor het Amsterdamse Bosnest. Het paviljoen is ontworpen door Space Encounters en wordt volledig gebouwd met biobased materialen uit het Amsterdamse Bos.
Tien genomineerden voor Lieven de Key Penning 2025
4 uur geleden
Het thema van de Haarlemse architectuurprijs is dit jaar Monumenten, Erfgoed & Hergebruik.
Koningin Máxima opent jubileumeditie Dutch Design Week
Gisteren, 14:38
De 25e editie van het designevenement staat in het teken van het thema Past. Present. Possible. Naast de gangbare highlights zijn er dit jaar thematische clusteringen rond urgente opgaven en grote installaties in de openbare ruimte.
Doepel Strijkers Architects ontwerpt modulair interieur voor multi-brand store
Gisteren, 13:00
De multi-brand store SPRMRKT voor mode, kunst en cultuur vestigt zich hernieuwd in de hoofdstad en wil winkelervaring impuls geven.
IMF: geen forse huizenprijsdaling bij einde hypotheekrenteaftrek
1 uur geleden
Een mogelijke afschaffing van de hypotheekrenteaftrek in Nederland heeft waarschijnlijk een prijsremmende werking, stelt de Nederlandse bestuurder van het IMF Marnix van Rij
EIB: 75.000 nieuwe voltijdse arbeidskrachten nodig in de bouw
3 uur geleden
Volgens het instituut wordt het tekort aan vakmensen in de bouw steeds groter, vooral omdat de energietransitie een enorme extra vraag naar arbeid creëert.
Groningen worstelt met afronding dertig kilometer lang fietspad naar Assen
Gisteren, 15:25
Een ruime meerderheid van de Groningse Statenleden wil dat er bij het project meer aandacht komt voor de veiligheid van vrouwen.
PBL: minimaal 150.000 hectare meer natuur nodig in 2050
Gisteren, 11:37
Het planbureau heeft twee mogelijke oplossingsrichtingen doorgerekend om de huidige Europese doelen voor klimaat, natuur en waterkwaliteit te halen.
Afaina de Jong wint Amsterdamprijs voor de Kunst 2025
15 oktober, 3:19
De architect en oprichter van Afarai won de belangrijkste kunstprijs van de hoofdstad in de categorie Bewezen Kwaliteit.
Pararius: huurmarkt zit op slot, huren stijgen verder
15 oktober, 10:49
De vrije sector huurmarkt zit nog altijd ‘compleet op slot’, meldt woningplatform Pararius op basis van cijfers over het derde kwartaal.
Ga naar het nieuws-archief
Joost Ector
Architect
0
0
0
0
Voor een optimale gebruikservaring plaatst Architectenweb functionele cookies. Wat de verschillende cookies precies doen leggen we uit in een
overzicht
. Cookies van social media kun je optioneel
aanzetten
.
Akkoord
Instellingen
Annuleren
OK
Sluiten
Doorgaan
Inloggen
Maak een gratis persoonlijk account aan
Feedback
Feedback
Wij horen graag jouw feedback. Laat je reactie achter en eventueel jouw e-mail adres.
Reactie
Verstuur