Projecten
Producten
Bedrijven
Vacatures
Agenda
Awards
Podcasts
more_horiz
Videos
Magazine
Thema's
Favorieten
Profiel
Uitloggen
Joost Ector
Copyright: Maarten van Haaff
Nooit meer slopen?
1 april, 8:30
Eind vorig jaar ontvingen we een verontwaardigde mail van onze buren aan de Belgische kust, waar we een appartementje hebben. Tijdens de ‘vergadering van eigenaren’ – onze uitnodiging was blijkbaar in de spam beland – had de gebouwbeheerder een bom gedropt. Hij acht draconische investeringen in het gebouw noodzakelijk en adviseert sloop-nieuwbouw. Onze buren zaten op de kast en ik ook. Wát, onze fijne appartementjes laten slopen? Ook mijn innerlijke columnist protesteerde direct: niks ervan, nooit meer slopen!
Ons appartementje kijkt, als onderdeel van de ‘nieuwe Atlantikwall’ van appartementengebouwen, direct uit over zee. Het gebouw uit 1962, van architect Derveaux uit Gent, telt achttien woningen in negen verdiepingen waarvan de onderste half verdiept. Het is een pretentieloos gebouwtje maar het klopt wel; Derveaux wist wat hij deed. De ruimtes zijn klein maar bruikbaar en keurig geproportioneerd, de woonkamer heeft een leuke erker voor extra uitzicht. De gevels zijn bescheiden, de kroonlijst is misschien wat zwaar. Direct na aankoop in 2011 hebben we alles vernieuwd; een mooie grove houten vloer, fraaie kleuren op de wanden en een zelfontworpen postzegelkeukentje dat uitstekend werkt. Leuke meubels en kunst maken het helemaal af. We zijn er graag en vaak, onze families ook, om uit te waaien of voor een
workation
. Hier voel ik me op mijn plek en kom ik tot rust.
En nu ineens sloop? Zijn ze nou helemaal!? Onze syndicus, Vlaams voor gebouwbeheerder, draagt ook de pet van makelaar en ontwikkelaar (‘promotor’), dus ik was op mijn hoede. Het bestemmingsplan staat op onze plek twee à drie extra verdiepingen en twee meter extra gebouwdiepte toe. Bovendien wordt binnenkort de wandelpromenade voor de deur vernieuwd en vergroend. Zo’n syndicus begrijpt vanzelfsprekend dat dit het uitgelezen moment is om die kansen te verzilveren. Mijn eerste (toegegeven: slechte) gedachte was: over onze rug zeker? In een nieuwe vergadering, vlak voor kerst, zou een cijfermatige onderbouwing volgen. Als buren spraken we af om ons daar niet te laten ringeloren.
Maar ook de syndicus wist wat hij deed. De renovatie werd zonder bewijs afgedaan als onbetaalbaar. Bij sloop-nieuwbouw, daarentegen, zou ons een gebraden kip (‘kieken’) in de bek vliegen. Uit de hoge hoed kwam een mooi plattegrondje met bijbehorende rekensom. Onze appartementen zouden voor bedrag X worden aangekocht. Dit nieuwe appartement zouden ons 2X gaan kosten en direct een marktwaarde van minstens 3X vertegenwoordigen! Blije gezichten, want gratis geld.
Slechts drie eigenaren bleken hiertegen bestand: onze buren, de oudere bewoners van een souterrainwoning en wij. Wacht even, zei ik, waarom wordt er geen serieus renovatie-alternatief gepresenteerd? En snappen jullie wel dat zo’n wisseltruc onverantwoordelijke milieuschade veroorzaakt? Ik keek in ogen vol onbegrip. De syndicus zette me vervolgens vakkundig weg als stereotiep lastige, vrekkige Hollander, kondigde spoedig vervolgoverleg aan en sloot de vergadering.
Terug in ons appartement was het fris. Logisch, het gebouw is nagenoeg ongeïsoleerd en decemberkou is zelfs met elektrische verwarming (op groene stroom!) slecht te verjagen. De koude zeewind die via de tochtende taatsscharnieren van het oer-Belgische verhuis-kantelraam binnenstroomde hielp niet mee. Ik dacht terug aan de eerdere optopstudie, gestrand door een tekort aan constructieve overcapaciteit en doordat de brandweer een extra trappenhuis eist dat nergens past. De huidige situatie, met maar één trap en zonder brandscheidingen, voldoet nu al niet meer, maar dat wordt onbestaanbaar genoeg gedoogd. Gelukkig zitten we niet hoog.
Nieuwbouw zou natuurlijk volledig veilig worden. Ook zouden we dan geen trapje meer op hoeven om de lift te bereiken, wat voor onze ouders inmiddels lastiger wordt en wie weet ooit voor onszelf ook. Een fatsoenlijke lift zou geen luxe zijn; de huidige is piepklein en weigert steeds vaker dienst. Het nieuwbouwplattegrondje belooft ons straks ook een balkon aan de zeezijde, heerlijk borrelen in de avondzon. En glas vanaf de vloer voor nog meer uitzicht. Met twee meter extra diepte zou er zelfs plek zijn voor een volwaardige badkamer, in tegenstelling tot die minimale van nu. In de nieuwe keuken zou zelfs een vaatwasser passen! De onthechting was begonnen…
Zou ik van gedachte mogen of zelf moeten veranderen? Het gebouwtje is charmant, maar feitelijk niets bijzonders. Isoleren kan, maar wordt lastig en dus sowieso niet goedkoop maar wel lelijk. Echt brandveilig maken is sowieso bijna onmogelijk. In hoeveel extra levensduur investeer je dan eigenlijk en is dat werkelijk duurzaam? Of hooguit zolang de Belgische nieuwbouwpraktijk nog zo CO
2
-intensief is? Bovendien valt te betwijfelen of andere eigenaren, nu de geest uit de fles is, überhaupt nog van renovatie willen weten. In het doemscenario worden we het nergens over eens. Dan wordt investeren steeds duurder en onwaarschijnlijker, ligt verwaarlozing op de loer en verschijnen de speculanten ten tonele.
Ook de andere morele kwestie is uitgesproken lastig. De buurvrouw van het souterrain was oprecht ontdaan. Zij en haar man hebben net de boel opgefrist en hoopten het hier verder te kunnen uitzingen. Maar voor terugkeer in de nieuwbouw hebben ze gewoonweg het geld niet. Dan zouden ze op zoek moeten naar een ander gebouw in een vergelijkbaar precaire staat. Ik had met haar te doen. Aan de andere kant: mocht ik andere eigenaren, voor wie 3X ook niet bepaald niks is, dan hun winst door de neus boren?
Dilemma’s alom. Samen met de buren zouden we heel principieel onze poot kunnen stijfhouden. De Belgische rechter kan alleen ingrijpen wanneer nog maar één enkele eigenaar zich blijft verzetten tegen gedeelde belangen van de rest. We zouden dan de paria’s van het gebouw worden. Hopelijk blijft het in dat geval bij boze blikken en af en toe een woordenwisseling.
We zijn nu drie maanden verder. Taal noch teken van de syndicus – ook niet in de spamfolder. Terwijl het zonniger en warmer wordt geniet ik gelukkig weer van mijn gebrekkige stekje. Maar niet meer zoals eerst. Ondertussen horen we geruchten dat de gemeente bezwaren heeft tegen nieuwbouw. In dat geval zou het probleem zichzelf oplossen. Maar zo makkelijk zal het wel niet worden…
Joost Ector is architect-directeur van
Ector Hoogstad Architecten
. Voor Architectenweb schrijft Joost Ector iedere maand een column, waarin hij ontwikkelingen die van invloed zijn op het architectenvak van duiding voorziet.
Trefwoorden
sloop-nieuwbouw
joost ector
slopen
column
behoud
Best gelezen
1
Rotterdam verleent bouwvergunning voor Schieblokken
vrijdag, 28 november
2
Gemeenteraad stelt gebiedsvisie voor Bussum-Zuid vast
donderdag, 27 november
3
Dolmen – mysterieus object aan de rand van de Veluwe
vrijdag, 28 november
4
Rijnboutt levert CityPromenade in Nieuwegein op
vrijdag, 28 november
5
Gemeente Haarlemmermeer kiest plan Ons Erf voor deelgebied Lincolnpark Hoofddorp
woensdag, 3 december
Gerelateerde nieuwsberichten
Column
Ingesloten
4 maart
Column
Concaaf
6 mei
Column
Ontwerpen voor democratie
4 februari
Column
Aan ons zal het niet liggen
3 juni
Column
Dicht bij huis
7 januari
Awards
Joost Ector
31 augustus
Column
Ik laat me graag overtuigen
2 september
Column
Witgewassen
3 december 2024
Column
We verdienen betere pers
7 oktober
Laat me
5 november 2024
Joost Ector – genomineerd voor prijs Architect van het Jaar 2025
8 september
Column
Schoonheid behoeft geen revanche
4 november
Vooruitgang
1 oktober 2024
Column
De mythe van de architect
2 december
Een zekere mate van voortreffelijkheid
3 september 2024
Woontop
4 juni 2024
De ideale stad
7 mei 2024
Vergrijsd
2 april 2024
Hier is over nagedacht
5 maart 2024
Pudding mislukt?
6 februari 2024
Even ontspannen
9 januari 2024
Thuisloos
5 december 2023
Plat
7 november 2023
Managementsamenvatting
3 oktober 2023
Temptation Island
5 september 2023
Praise the Lord
6 juni 2023
Architectuurkoning
2 mei 2023
De stad als complot
4 april 2023
Woonwensdenken
7 maart 2023
Plagiaat
7 februari 2023
De goede kant
10 januari 2023
Belgische toestanden
6 december 2022
Geen druppel
1 november 2022
Het nieuwe minimalisme
4 oktober 2022
Computer says no
6 september 2022
Tussenconclusie
7 juni 2022
Klein leed
3 mei 2022
Op blote knieën naar Groningen
5 april 2022
Architectural Masters of the Metaverse
1 maart 2022
Hoofdletter A
1 februari 2022
Een zorg minder
4 januari 2022
Te af?
7 december 2021
Herfstdip
2 november 2021
Engelengeduld
5 oktober 2021
Merci
7 september 2021
Open Up!
1 juni 2021
Beloof gouden bergen
4 mei 2021
Dividend und Verbrechen
6 april 2021
De ultieme stagiair
2 maart 2021
Rampenplannen
2 februari 2021
Wederomhelzing
5 januari 2021
Te veel tijd
1 december 2020
Snap out of it
3 november 2020
Ontwerpen tegen de eenzaamheid
6 oktober 2020
Ook maar een mens
1 september 2020
Stronteigenwijs
2 juni 2020
De oplossing wordt het volgende probleem
6 mei 2020
Kleine openbaringen
7 april 2020
Op naar een succesvolle crisis
3 maart 2020
Het schaamteloze monument
4 februari 2020
We gaan het oplossen
7 januari 2020
Verleden voltooid
3 december 2019
Faust in Canada
5 november 2019
Het ontroerendste gebouw dat ik ken
1 oktober 2019
De tweede helft
3 september 2019
Liefde in beton gegoten
4 juni 2019
Adopteer een leek
7 mei 2019
Het bijna-gelijk van Baudet
2 april 2019
Want ik geloof
5 maart 2019
Eenvoud
5 februari 2019
De Gele Hesjes tegen de Groene Khmers
8 januari 2019
De erfenis van premier Halsema
4 december 2018
Het eind van het begin
6 november 2018
Laat je niet gek maken
2 oktober 2018
Vergeet het ‘Bilbao-effect’
4 september 2018
Genereuze Architectuur
5 juni 2018
Hoog tijd voor hout
1 mei 2018
Aantoonbare architectuur
6 februari 2018
Ik wens je een wild plan
9 januari 2018
De Leefbare Stad
5 december 2017
Varkens
6 juni 2017
Schouders onder World Expo Rotterdam 2025!
1 maart 2016
Column
Ingesloten
4 maart
Column
Concaaf
6 mei
Column
Ontwerpen voor democratie
4 februari
Column
Aan ons zal het niet liggen
3 juni
Column
Dicht bij huis
7 januari
Awards
Joost Ector
31 augustus
Column
Ik laat me graag overtuigen
2 september
Column
Witgewassen
3 december 2024
Column
We verdienen betere pers
7 oktober
Laat me
5 november 2024
Joost Ector – genomineerd voor prijs Architect van het Jaar 2025
8 september
Column
Schoonheid behoeft geen revanche
4 november
Vooruitgang
1 oktober 2024
Column
De mythe van de architect
2 december
Een zekere mate van voortreffelijkheid
3 september 2024
Woontop
4 juni 2024
De ideale stad
7 mei 2024
Vergrijsd
2 april 2024
Hier is over nagedacht
5 maart 2024
Pudding mislukt?
6 februari 2024
Even ontspannen
9 januari 2024
Thuisloos
5 december 2023
Plat
7 november 2023
Managementsamenvatting
3 oktober 2023
Temptation Island
5 september 2023
Praise the Lord
6 juni 2023
Architectuurkoning
2 mei 2023
De stad als complot
4 april 2023
Woonwensdenken
7 maart 2023
Plagiaat
7 februari 2023
De goede kant
10 januari 2023
Belgische toestanden
6 december 2022
Geen druppel
1 november 2022
Het nieuwe minimalisme
4 oktober 2022
Computer says no
6 september 2022
Tussenconclusie
7 juni 2022
Klein leed
3 mei 2022
Op blote knieën naar Groningen
5 april 2022
Architectural Masters of the Metaverse
1 maart 2022
Hoofdletter A
1 februari 2022
Een zorg minder
4 januari 2022
Te af?
7 december 2021
Herfstdip
2 november 2021
Engelengeduld
5 oktober 2021
Merci
7 september 2021
Open Up!
1 juni 2021
Beloof gouden bergen
4 mei 2021
Dividend und Verbrechen
6 april 2021
De ultieme stagiair
2 maart 2021
Rampenplannen
2 februari 2021
Wederomhelzing
5 januari 2021
Te veel tijd
1 december 2020
Snap out of it
3 november 2020
Ontwerpen tegen de eenzaamheid
6 oktober 2020
Ook maar een mens
1 september 2020
Stronteigenwijs
2 juni 2020
De oplossing wordt het volgende probleem
6 mei 2020
Kleine openbaringen
7 april 2020
Op naar een succesvolle crisis
3 maart 2020
Het schaamteloze monument
4 februari 2020
We gaan het oplossen
7 januari 2020
Verleden voltooid
3 december 2019
Faust in Canada
5 november 2019
Het ontroerendste gebouw dat ik ken
1 oktober 2019
De tweede helft
3 september 2019
Liefde in beton gegoten
4 juni 2019
Adopteer een leek
7 mei 2019
Het bijna-gelijk van Baudet
2 april 2019
Want ik geloof
5 maart 2019
Eenvoud
5 februari 2019
De Gele Hesjes tegen de Groene Khmers
8 januari 2019
De erfenis van premier Halsema
4 december 2018
Het eind van het begin
6 november 2018
Laat je niet gek maken
2 oktober 2018
Vergeet het ‘Bilbao-effect’
4 september 2018
Genereuze Architectuur
5 juni 2018
Hoog tijd voor hout
1 mei 2018
Aantoonbare architectuur
6 februari 2018
Ik wens je een wild plan
9 januari 2018
De Leefbare Stad
5 december 2017
Varkens
6 juni 2017
Schouders onder World Expo Rotterdam 2025!
1 maart 2016
Toon alles
Gerelateerde video's
Joost Ector
Nominatie voor de prijs voor Architect van het Jaar 2025
Andere nieuwsberichten
MUST Stedebouw wint prijsvraag verbeteren van naoorlogse wijken met water
1 uur geleden
Het plan ‘Nieuw leven tussen Veen en Steen’ is gericht op het toekomstbestendig maken van de Schrijverswijk in Veenendaal, waarbij water een belangrijke rol speelt.
Holterbergdistrict Amsterdam Zuidoost herontwikkeld tot gemengde wijk
2 uur geleden
De gemeente Amsterdam gaat een bedrijventerrein nabij de Johan Cruijff Arena herontwikkelen tot een wijk met 240.000 m2 bedrijfsruimte en 5500 tot 8000 woningen.
Arcadis en BEEL Architecten ontwerpen gebouw voor imec in Leuven
Gisteren, 16:06
Het onderzoekscentrum voor nano-elektronica en digitale technologie imec laat een nieuw kantoor- en labgebouw op zijn campus in Leuven realiseren.
Duizenden cd's en hoesjes krijgen nieuw leven in hotelkamer
Gisteren, 13:43
In het pas geopende nieuwe onderkomen van culturele ontmoetingsplek De Groene Afslag in Crailo heeft Abelen Architectuur een bijzondere hotelkamer ontworpen. Het interieur van de CD-Room is gemaakt van duizenden oude cd’s.
‘Ambtenaren zeer ontevreden over privatisering bouwtoezicht’
3 uur geleden
Ambtenaren zeggen de grip te zijn kwijtgeraakt, meldt Binnenlands Bestuur.
Wang Shu en Lu Wenyu worden curator Architectuurbiënnale van Venetië in 2027
Gisteren, 14:52
De Chinese architecten en docenten verzorgen de artistieke leiding van de twintigste editie van de Venetiaanse architectuurmanifestatie.
Verduurzaming Nederland moet veel eerlijker, vindt adviesraad
Gisteren, 12:18
De verduurzaming van Nederland dreigt vast te lopen, doordat grote groepen mensen de voordelen mislopen en daardoor het draagvlak afbrokkelt, stelt de RLi.
Gelderland wil duurzame ‘havenhub’ aanleggen bij IJzendoorn
2 december, 1:13
Bij een Clean Energy Hub kunnen binnenvaartschepen schonere brandstoffen zoals bio-LNG bunkeren en groene stroom laden.
Schoof ziet actiepunten in klimaatadvies burgerberaad
2 december, 10:22
De demissionair premier herkent de wens van het kabinet voor een ‘haalbaar en betaalbaar’ klimaatbeleid in de aanbevelingen van 175 burgers.
Besluit over verdwijnen dorp Moerdijk halfjaar uitgesteld
1 december, 3:27
Het Rijk en de provincie Noord-Brabant willen pas in juni een besluit nemen over uitbreiding van het haven- en industriegebied in Moerdijk.
Ga naar het nieuws-archief
Joost Ector
Architect
0
0
0
0
Voor een optimale gebruikservaring plaatst Architectenweb functionele cookies. Wat de verschillende cookies precies doen leggen we uit in een
overzicht
. Cookies van social media kun je optioneel
aanzetten
.
Akkoord
Instellingen
Annuleren
OK
Sluiten
Doorgaan
Inloggen
Maak een gratis persoonlijk account aan
Feedback
Feedback
Wij horen graag jouw feedback. Laat je reactie achter en eventueel jouw e-mail adres.
Reactie
Verstuur