Joost Ector

We gaan het oplossen

7 januari 2020, 8:58

Gaat de wereld in het komende decennium naar de kloten? Je zou het wel denken als je de vele jaaroverzichten las die we de afgelopen twee weken over ons uitgestort kregen. Politieke spanning, vluchtelingen, klimaat, fatsoen, natuurrampen, privacy, ga zo maar door; alles staat op scherp. Commentatoren meldden eensluidend dat het lang geleden is dat we er ‘als wereld’ op zo veel fronten zó slecht voor stonden.

We weten allemaal: goed nieuws is geen nieuws en genuanceerde verhalen kosten te veel concentratie. En toch zou je de onheilsprofeten bijna geloven. Maar dan zou je wel moeten vergeten dat we bij de afsluiting van het vorige decennium diep in de financiële ellende zaten, en dat we die – terwijl we hard riepen dat het nooit meer zou worden zoals het was – inmiddels ver achter ons gelaten hebben. En je zou moeten vergeten dat duurzaamheid van een obscure hobby inmiddels in Chefsache is veranderd. Je zou voorbij moeten gaan aan het feit dat we inmiddels in Nederland massaal elektrische auto’s kopen en dat de natuurlijke grondstoffen voor vleesvervangers wegens sterk groeiende populariteit niet aan te slepen zijn. Je zou moeten vergeten dat die BENG-norm (‘Bijna Energie Neutrale Gebouwen’ – voor mensen buiten de bouw: dit is een serieus bedoelde term) inmiddels ook bijna echt is ingevoerd! En bovenal: je zou moeten vergeten in te zien hoe je zelf bent veranderd in de afgelopen tien jaar.

Afgelopen weekend las ik 'De Meeste Mensen Deugen' van Rutger Bregman, de filosoof en journalist die sinds zijn mediagenieke (en gehypete) optreden vorig jaar op het World Economic Forum – “Taxes, taxes, taxes!” – wel wordt gezien als een van de interessantste denkers onder de millennials. Geen spectaculair boek, zeg ik er meteen maar bij, wel vermakelijk. Bregman legt in een kleine vijfhonderd luchtig gevulde pagina’s uit dat het gemak waarmee we te overtuigen zijn van het slechte in de ander (mede dankzij het hierboven ook aangehaalde ‘nocebo-effect’ waar de nieuwsindustrie op drijft) niet strookt met de werkelijkheid, en probeert ons te overtuigen van een nieuw (hoewel teruggrijpend op Rousseau) mensbeeld dat uitgaat van het goede in ons allemaal. Of nou ja, bijna allemaal.

De toverformule blijkt het tegenovergestelde van onbekend maakt onbemind, aangevuld met een vleugje bij twijfel niet inhalen. Spinoza zegt het mooi (en toont aan dat ook het best bondig kan) in het citaat waarmee deel 3 opent: “Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.” Kortom, als we in gesprek gaan komen we samen vrijwel overal uit. Ik ben geen geboren optimist, maar hier kan ik moeiteloos in mee. Sterker nog: het lijkt wel een open deur. Maar ook die moeten soms worden ingetrapt.

Zo blijkt wat voor de een vanzelfsprekend is soms een revelatie voor de ander. Een actuele trend in managementland is ‘design thinking’. Even googelen levert legio hits op: artikelen, cursussen, boeken, workshops, noem maar op. Design thinking is, zo lezen we, de perfecte methode om complexe vraagstukken te lijf te gaan. Niet probleemgericht redeneren, maar naar actiegericht en oplossingsgericht; de perfecte manier om écht te begrijpen wat je klant wil. Blijkbaar zijn er hordes mensen aangenaam verrast nu blijkt dat ontwerpers echt iets waardevols kunnen toevoegen. Hartverwarmend! Waren we maar eerder in gesprek gegaan…

Want inderdaad: begrip is het sleutelwoord, maar dan natuurlijk wel wederzijds. Oordeel niet te snel en te hard als iemand niet meteen staat te springen om mee op de barricade te gaan voor jouw radicale idee. En al helemaal contraproductief: een verwijtende of beschuldigende toon. Misschien zijn er valide redenen voor iemands aarzeling of weerstand. Misschien kun je nog veel effectiever helpen als je nog net iets beter snapt wat iemands werkelijke motivatie is. Het zal sowieso niet meevallen om elkaar te verstaan met alle herrie vanaf de flanken. Extremisten – of ze nou van het bruine, rode of groene soort zijn en of ze nou de slechtste of ondanks alles de beste bedoelingen hebben – zullen de oplossing alleen maar in de weg lopen in plaats van dichterbij brengen. Wie polariseert zit verkeerd. Altijd.

Al met al redenen te over, zeker als je in ontwerpers gelooft of er zelf een bent, om er rotsvast op te vertrouwen dat ook het komende decennium een succesverhaal wordt. Want er zijn evident grondige systeemveranderingen nodig op tal van vlakken en we gaan de komende jaren daadwerkelijk enorme stappen zetten om de wereld te verbeteren. Bij een nieuw mensbeeld hoort tenslotte ook een ontkrachting van een ander bijgeloof, dat zegt dat de mens niet zo goed kan omgaan met verandering. Kijk naar de geschiedenis: als er één diersoort is die erin uitblinkt, dan zijn wij het wel.

Mijn goede voornemen voor het komende decennium: al ontwerpdenkend lekker stoïcijns doormodderen op de gulden middenweg naar een betere wereld, onvermoeibaar in gesprek met iedereen die ik onderweg tegenkom.

Joost Ector is architect-directeur van Ector Hoogstad Architecten. Voor Architectenweb schrijft Joost Ector iedere maand een column, waarin hij ontwikkelingen die van invloed zijn op het architectenvak van duiding voorziet.

Trefwoorden

column joost ector

1	Vijf nominaties voor de prijs voor Architect van het Jaar 2025 maandag, 1 september
2	Woontoren De Vrijheid door Atelier Kempe Thill in Bajeskwartier opgeleverd maandag, 1 september
3	Verbouwd kantoorpand Breda weerspiegelt identiteit specialist in koelhuizen woensdag, 27 augustus
4	Architectenweb Sportzomer: Richard Proudley zet zijn hoofd ‘op stil’ tijdens krachttraining woensdag, 27 augustus
5	Chris Collaris benoemd tot partner bij i29 architects woensdag, 27 augustus

Gerelateerde nieuwsberichten

Het schaamteloze monument

4 februari 2020

Computer says no

6 september 2022

Tussenconclusie

7 juni 2022

2023 in tien columns door Joost Ector

25 december 2023

Architectuurkoning

2 mei 2023

Praise the Lord

6 juni 2023

Managementsamenvatting

3 oktober 2023

7 november 2023

5 december 2023

9 januari 2024

6 februari 2024

Hier is over nagedacht

5 maart 2024

Vergrijsd

2 april 2024

De ideale stad

7 mei 2024

Een zekere mate van voortreffelijkheid

3 september 2024

1 oktober 2024

5 november 2024

3 december 2024

7 januari

4 juni 2024

Ontwerpen voor democratie

4 februari

4 maart

1 april

6 mei

Aan ons zal het niet liggen

3 juni

Column

Ik laat me graag overtuigen

Gisteren, 09:00

Verleden voltooid

3 december 2019

Faust in Canada

5 november 2019

Het ontroerendste gebouw dat ik ken

1 oktober 2019

De tweede helft

3 september 2019

Liefde in beton gegoten

4 juni 2019

Het bijna-gelijk van Baudet

2 april 2019

Nieuwe partners en stek voor Ector Hoogstad Architecten

8 mei 2019

Adopteer een leek

7 mei 2019

Eenvoud

5 februari 2019

Want ik geloof

5 maart 2019

De Gele Hesjes tegen de Groene Khmers

8 januari 2019

Joost Ector: 'We vinden het moeilijk om geld aan onszelf uit te geven'

8 april 2019

De erfenis van premier Halsema

4 december 2018

Het eind van het begin

6 november 2018

Laat je niet gek maken

2 oktober 2018

Vergeet het ‘Bilbao-effect’

4 september 2018

Genereuze Architectuur

5 juni 2018

Hoog tijd voor hout

1 mei 2018

Architectuur van bijna niets

3 april 2018

De vergeten groente onder de deugden

6 maart 2018

Aantoonbare architectuur

6 februari 2018

Ik wens je een wild plan

9 januari 2018

De Leefbare Stad

5 december 2017

Smart

7 november 2017

Waarom springen we niet?

3 oktober 2017

Het moet weer eens gezegd

5 september 2017

Varkens

6 juni 2017

De geruststellende domheid van slimme systemen

2 mei 2017

De Zaak Naturalis

4 april 2017

De schijn van duurzaamheid bedriegt

7 maart 2017

Stoïcijnse Schoonheid

7 februari 2017

Tijdbom

10 januari 2017

Ruimte als instrument

6 december 2016

Inclusief is het nieuwe exclusief

1 november 2016

Bouw goed of bouw niet

4 oktober 2016

Geen Nazomerdagdroom

6 september 2016

Help

7 juni 2016

Omdat het kan!

3 mei 2016

Dit komt niet vanzelf goed

5 april 2016

Schouders onder World Expo Rotterdam 2025!

1 maart 2016

Fantastic Voyage

2 februari 2016

Een (on)mogelijk overmorgen

5 januari 2016

Op naar een succesvolle crisis

3 maart 2020

Kleine openbaringen

7 april 2020

De oplossing wordt het volgende probleem

6 mei 2020

Stronteigenwijs

2 juni 2020

Ook maar een mens

1 september 2020

Ontwerpen tegen de eenzaamheid

6 oktober 2020

3 november 2020

1 december 2020

5 januari 2021

2 februari 2021

2 maart 2021

Dividend und Verbrechen

6 april 2021

4 mei 2021

1 juni 2021

7 september 2021

5 oktober 2021

2 november 2021

7 december 2021

2021 in tien columns door Joost Ector

27 december 2021

Een zorg minder

4 januari 2022

Hoofdletter A

1 februari 2022

Architectural Masters of the Metaverse

1 maart 2022

Op blote knieën naar Groningen

5 april 2022

Klein leed

3 mei 2022

Het nieuwe minimalisme

4 oktober 2022

Geen druppel

1 november 2022

Belgische toestanden

6 december 2022

2022 in tien columns door Joost Ector

27 december 2022

10 januari 2023

7 februari 2023

7 maart 2023

4 april 2023

31 augustus

5 september 2023

Toon alles

Gerelateerde video's

Joost Ector

Nominatie voor de prijs voor Architect van het Jaar 2025

Andere nieuwsberichten

'Vakantiewoonbuurt' Happy Days wint Gemma Smid Architectuurprijs Zoetermeer 2025

Gisteren, 14:39

De vakjury kende het ruim 200 woningen omvattende project de hoogste eer toe, terwijl het publiek Happy Days samen met het tuinpaviljoen Zoete Aarde als gedeelde winnaar aanwees. De vakjury gaf het laatstgenoemde project een eervolle vermelding.

Open Kaart ontwerpt erf voor gebiedscoöperatie

Gisteren, 13:00

In de polder Nijbroek, vlak bij Deventer, zijn vier schuurwoningen rond een gedeeld erf gebouwd.

Jubileumeditie 25-jarig AFFR start met speelfilm The Great Arch

Gisteren, 11:30

AFFR breekt dit jaar met een traditie. In plaats van een documentaire opent het jubilerende Rotterdamse architectuurfilmfestival met een speelfilm.

Zeven biobased woningen op de plek van een voormalig tuincentrum

Gisteren, 10:22

Midden in een bouwblok in het zuiden van Nijmegen zijn zeven biobased woningen verrezen. De houten woningen zijn gebouwd op de plek van een voormalig tuincentrum, waarvan nog sporen zichtbaar zijn in het landschapsontwerp.

ING en Rabobank stoppen 200 miljoen euro in Nationaal Warmtefonds

Gisteren, 11:58

Het fonds verwacht dat de bijdrage 12.500 huishoudens helpt bij het energiezuiniger maken van hun woning. Met een lening kunnen ze bijvoorbeeld een warmtepomp aanschaffen of hun vloeren isoleren.