Joost Ector

Klein leed

3 mei 2022, 9:15

Wanneer ik vanaf mijn nog altijd veel gebruikte thuiswerkplek naar buiten kijk staat er midden in mijn blikveld een gebouw in aanbouw. Het is een transformatie, om precies te zijn, waarvoor het ontwerp werd gemaakt door een zeer gerespecteerd architectenbureau. De gepubliceerde 3D-beelden beloofden een smaakvol, strak ontwerp en ik verheugde me op het eindresultaat. Maar er gaat iets niet goed, zo lijkt het.

Het gebouw is makkelijk te beschrijven: een eenvoudig rechthoekig volume van zes verdiepingen, diepliggende bandramen afgewisseld met borstweringen uit grijze natuursteen boven een transparante plint. Onderin komen winkels, daarboven een hotel. Op het dak, waar ik op uitkijk, toonde de impressie een beheerst en minimalistisch L-vormig paviljoen omringd door groen. Vermoedelijk de toekomstige ontbijtzaal.

Naarmate het gebouw groeide ontstonden er afwijkingen ten opzichte van het aangekondigde beeld. Eerst kreeg het dakpaviljoen in plaats van de voorgespiegelde gelijkmatige hoogte een verspringend dak, precies daar waar de transparante ontbijtzaal – vermoedelijk – overgaat in een installatieruimte. Vervolgens bleek bij thuiskomst na een weekje weg het hoge dak te zijn opgeluisterd door een grote schoorsteen of luchtuitlaat. Het gevaarte is van verzinkt staal, heeft opvallende ronde vormen en kon, met andere woorden, bijna niet sterker afsteken bij het gebouw eronder. Waar in de omgeving je ook staat, het blijkt onmogelijk om het niet te zien.

Je kunt je helemaal voorstellen hoe het gegaan kan zijn. Te laat gemaakte keuzes in het horecaconcept, waardoor de benodigde installaties niet meer in hun hok passen. Misschien is het hok – tegen beter weten in? – wel van meet af aan te klein getekend en heeft niemand op tijd aan de bel getrokken. Een enkel lijntje in de installatietekening dat in werkelijkheid een enorme schoorsteen bleek te vertegenwoordigen. Discussies en verwijten, extra kosten natuurlijk, iemand die roept dat als het niet kan zoals het moet, het dan maar moet zoals het kan; de opleverdatum moet worden gehaald. De architect doet een voorstel om er dan toch nog iets van te maken en het geheel in het licht van veranderde omstandigheden een nieuwe geloofwaardigheid te verlenen, maar dat wordt op grond van de nog verder oplopende kosten (waar is trouwens de post ‘onvoorzien’ gebleven?) meteen terzijde geschoven. Is ie nou helemaal?

Ooit had ik een discussie met een jonge collega die bij hoog en bij laag volhield dat je als architect geen knip voor de neus waard bent als dit je overkomt. Toegegeven; jaren geleden voelde ik zelf mogelijk ook enig leedvermaak bij vergelijkbare voorvallen. Inmiddels heb ik er geen moeite meer mee om toe te geven hoe herkenbaar – helaas – zulke situaties zijn en vooral hoe pijnlijk. Daar heb je dan jaren met elkaar aan gewerkt, om met de finish in zicht te struikelen en te eindigen met iets waar niemand echt en volledig gelukkig mee kan zijn.

De laatste weken gebeurt er ogenschijnlijk weinig op de bouw. De gevelafwerking van het dakpaviljoen laat op zich wachten. Wat er wel veranderd is: de schoorsteen is inmiddels ingepakt in oranje zeil, kennelijk ter bescherming. Komt er dan toch nog iets omheen? Of krijgt het gevaarte alsnog een functie elders?

In ieder geval hoop ik dat er op een of andere manier een oplossing komt. Niet vanwege mijn uitzicht, maar vanwege de symboliek die ik erin lees. Iedereen weet en voelt dat de wereld er momenteel niet goed voor staat. Grote machtsblokken botsen, mensen sterven en raken ontheemd, op de achtergrond de tragere dreiging van klimaat en big tech. Je zou hopen dat in ieder geval zo’n bescheiden bouwproject dan nog door alle betrokkenen samen tot een goed en voor iedereen bevredigend eind kan worden gebracht. Zodat er iets verrijst waar, misschien juíst in het licht van de onzekerheid en ellende, iedereen trots op kan zijn. Toch?

Joost Ector is architect-directeur van Ector Hoogstad Architecten. Voor Architectenweb schrijft Joost Ector iedere maand een column, waarin hij ontwikkelingen die van invloed zijn op het architectenvak van duiding voorziet.

Trefwoorden

column joost ector architectuur

1	‘Stoere dame op hoge hakken’ model voor gevel pand P.C. Hooftstraat woensdag, 17 april
2	Porseleinen Toren in ontwikkelgebied Nieuw Delft officieel geopend vrijdag, 19 april
3	Marc Koehler Architects presenteert ensemble van zes gebouwen in Buiksloterham donderdag, 18 april
4	Woontoren Nova in De Binckhorst rondt de transformatie Maanplein af woensdag, 17 april
5	Kunstmanifestaties tonen ongeziene kant van Brugge en de Belgische kust dinsdag, 16 april

Klein leed

Trefwoorden

Best gelezen

Gerelateerde nieuwsberichten

Andere nieuwsberichten

Octavia Hill biedt 124 sociale huurwoningen in het hart van Hyde Park Hoofddorp

Papieren koffiecupje gepresenteerd in 'krantenkiosk' door Studio Ossidiana

Orange en Felixx presenteren ontwerp voor woonbuurt op oud kloosterterrein

Rijksmonumentaal Jachtslot Mookerheide heropend na restauratie door 1meter98

Organisaties werken aan praktijktoets aangescherpte MPG-eisen

IMF-bestuurder dringt aan op verdere afbouw hypotheekrenteaftrek

DNB: verduurzaming woningen blijft achter, maar geld geen probleem

Amsterdam gaat meer woningen voor ouderen geschikt maken

FNV: minister moet ingrijpen na censuur door bestuur TU Delft

Gelderland wil 12.000 huizen bouwen bovenop bestaande daken