Joost Ector

Architectural Masters of the Metaverse

1 maart, 9:00

Bij de jonge architecten die ik interview voor de serie Nieuwe Gezichten zie ik vaak een grote nadruk op de materiële, stoffelijke kant van hun architectuur. Als ik vraag naar het waarom van die focus krijg ik niet vaak een eenduidig antwoord. De meeste overtuiging ging uit van degene die – half vragend – het vermoeden uitsprak dat architectuur wel eens een ontsnapping zou kunnen zijn aan de steeds verder toenemende digitalisering van ons leven, zeker tijdens de pandemie. Daar kon ik in komen.

Maar die digi-aversie wordt niet door iedereen gedeeld. Een recente uitzending van Tegenlicht ging over NFT’s, die het voorbije jaar de kunstwereld op zijn kop hebben gezet. Een NFT, ofwel non-fungible token, is een op blockchain gebaseerd eigendomsbewijs van een digitaal item. Dat maakt het een ideaal vehikel om een internationale elite van het nieuwe geld te verleiden absurde bedragen te betalen voor digitale kunst. Zo is dit genre plotsklaps van het lelijke eendje van de kunstwereld veranderd in een vervaarlijk hoogvliegende zwaan.

Is de voorhoede van de kunst inmiddels definitief van het universum geëmigreerd naar het metaversum? Je zou het bijna geloven als je sommige van de geïnterviewden hoorde. Tegen de zonnige achtergrond van global NFT capital Miami werd er echt schitterend verteld over de manier waarop kunstenaars zullen voorgaan bij het vormen van de nieuwe virtuele werelden waarin de toekomst zich gaat afspelen. We staan op de drempel van een nieuwe tijd waarin alles kan. Nee, méér nog: nooit eerder waren de mogelijkheden zó onbegrensd. Ik stel me voor dat er in de zeventiende eeuw met soortgelijke geestdrift over tulpen gesproken zal zijn.

Tegen zoveel visionaire en haast literaire marketingteksten stak de kunst die in de documentaire voorbij kwam teleurstellend flets af, bijna lachwekkend zelfs. Die tegenstelling werd belichaamd door een dame met een spectaculair eigenzinnige zonnebril, die behalve schrijver van een manifest met de titel Techism ook zelf maker van digitale kunst bleek te zijn. Ze vertelde hoe ze uit verveling tijdens de lockdown een digitale verbeelding had gemaakt van haar ideale huis – op Mars! – en dit model voor ruim een half miljoen dollar (omgerekend, want ze was natuurlijk in crypto’s betaald) had weten te verpatsen. Wat we te zien kregen had de architectonische overtuigingskracht van een middelmatig propedeuseproject. Een slap Miesiaans niemendalletje met futuristisch bedoelde afgeronde hoeken in een ruig landschap van rode bergen, want zo ziet Mars er natuurlijk uit. Wie het heeft gezien zal me niet kwalijk nemen dat ik er laatdunkend over doe.

En toch levert het ook interessante vragen op. Heeft het metaversum ook voor architecten een nieuwe toekomst in petto? Als makers van digitale kunst, die gaat over nieuwe ervaringen van (pseudo-)ruimtelijkheid? Of als vertegenwoordigers van een discipline die zich met de ordening en de geleding van de virtualiteit kan bezighouden? Of blijven wij eenzaam achter in de realiteit, waar we mogen zorgen voor mooi gematerialiseerde, steeds kleiner wordende celletjes voor het conditioneren en in stand houden van al die menselijke lichamen waarvan de eigenaren zich geestelijk elders bevinden? (Om al doende de zakken te vullen van de kleine groep die zich een ouderwets fysiek paradijsje kan veroorloven, gewoon hier op aarde.)

Laten we hopen dat het meevalt met dat laatste, want het is bepaald geen inspirerend vooruitzicht. Het eerste wel! Het zou me helemaal niet verbazen als sommige van onze sterkste architectonische ervaringen zich in de nabije toekomst afspelen in een virtuele wereld. Sterker nog, dat zou zelfs iets kunnen zijn om naar uit te kijken.

Het wordt hoog tijd dat iemand zich opwerpt als pionier van de digitale architectuur. Een niet te versmaden uitdaging voor jonge architecten, lijkt mij, want hier valt nog heel wat te ontdekken en te bereiken. Voor degenen met een zesde zintuig voor marketing is het bovendien een mooie manier om je in de kijker te spelen en potentieel zelfs nog lucratief ook – al is geld tijdens mijn interviews steevast met stip de allergrootste olifant in de kamer – want er wachten uitpuilende wallets met nieuw geld op onze cyberarchitectuur.

Daarom heb ik een nieuwtje. Over precies een maand drop ik een very limited edition van een unique work of multidimensional meta-architecture waarin een synthese van architectuur en soundscapes voor een ongekende experience zal zorgen – vooral in combinatie met een mild synthetic drug. Stuur me een DM via any platform voor meer specs. Voorkom spijt en wacht dus niet te lang, want de verwachte interesse is huge.

Joost Ector is architect-directeur van Ector Hoogstad Architecten. Voor Architectenweb schrijft Joost Ector iedere maand een column, waarin hij ontwikkelingen die van invloed zijn op het architectenvak van duiding voorziet.

Trefwoorden

nft metaverse column architectuur non-fungible token joost ector virtuele wereld metaversum

1	Studentencampus (Y)ours Leiden volledig opgeleverd maandag, 08 augustus
2	Hoogwaardige ouderenwoningen rond een monumentale kapel dinsdag, 09 augustus
3	Heembouw Architecten ontwerpt kilometer lang natuurscherm rond distributiecentrum woensdag, 10 augustus
4	Woningbouwproject Het Eiland in Meerstad opgeleverd woensdag, 10 augustus
5	Ontwerp van Fokkema & Partners brengt helderheid en samenhang in hotelschool maandag, 08 augustus

Gerelateerde nieuwsberichten

Amsterdam brengt toegankelijkheid stad virtueel in kaart

Op blote knieën naar Groningen

Klein leed

Tussenconclusie

Metamundo introduceert de eerste 3D-NFT-marktplaats voor het metaversum

Dividend und Verbrechen

Ontwerpen tegen de eenzaamheid

Ook maar een mens

Stronteigenwijs

De oplossing wordt het volgende probleem

Kleine openbaringen

Op naar een succesvolle crisis

Het schaamteloze monument

We gaan het oplossen

Verleden voltooid

Faust in Canada

Het ontroerendste gebouw dat ik ken

De tweede helft

Liefde in beton gegoten

Nieuwe partners en stek voor Ector Hoogstad Architecten

Adopteer een leek

Joost Ector: 'We vinden het moeilijk om geld aan onszelf uit te geven'

Het bijna-gelijk van Baudet

Want ik geloof

Eenvoud

De Gele Hesjes tegen de Groene Khmers

De erfenis van premier Halsema

Het eind van het begin

Laat je niet gek maken

Vergeet het ‘Bilbao-effect’

Genereuze Architectuur

Hoog tijd voor hout

Architectuur van bijna niets

De vergeten groente onder de deugden

Aantoonbare architectuur

Ik wens je een wild plan

Smart

Waarom springen we niet?

Het moet weer eens gezegd

Varkens

De geruststellende domheid van slimme systemen

De Zaak Naturalis

De schijn van duurzaamheid bedriegt

Stoïcijnse Schoonheid

Tijdbom

Ruimte als instrument

Inclusief is het nieuwe exclusief

Bouw goed of bouw niet

Geen Nazomerdagdroom

Help

Omdat het kan!

Dit komt niet vanzelf goed

Schouders onder World Expo Rotterdam 2025!

Fantastic Voyage

Een (on)mogelijk overmorgen

Andere nieuwsberichten

Volumes distributiecentrum opgeknipt om monotonie te doorbreken

12 augustus, 11:23

Op het in ontwikkeling zijnde Schiphol Trade Park bij Hoofddorp is een distributiecentrum naar ontwerp van Denkkamer opgeleverd.

Campus TU Delft uitgebreid met ‘acceleratorgebouw’ NEXT

11 augustus, 11:40

Het gebouw, dat is ontworpen door Ector Hoogstad Architecten, biedt plaats aan doorgroeiende jonge bedrijven. De gevel van het gebouw kan los worden gehaald, zodat het pand in de toekomst kan worden uitgebreid.

Heembouw Architecten ontwerpt kilometer lang natuurscherm rond distributiecentrum

10 augustus, 2:02

Aan de entree van XL Businesspark Twente in Almelo verrijst een multi-tenant distributiecentrum dat voorzien wordt van een kilometer lang natuurscherm met een grote variatie aan klimplanten.

Woningbouwproject Het Eiland in Meerstad opgeleverd

10 augustus, 11:37

Het door Zecc Architecten ontworpen plan op een kunstmatig eiland in het Woldmeer bestaat uit 27 grondgebonden woningen in een aaneengeschakelde bebouwing. De woningen zijn als een samenhangend geheel ontworpen in een lichte roomwitte baksteen.