Kirsten Hannema

Kaartenhuis

18 februari 2020, 9:15

Ik las dat Donald Trump een programma start om de overheidsgebouwen in de Verenigde Staten ‘great again’ te maken, en vroeg me af hoe het met de renovatie van het Binnenhof gaat. Op 30 januari blijken alle plannen op de website van het Rijksvastgoedbedrijf te zijn gezet.

Eerst nog even terug naar vorig jaar, het waren ‘Amerikaanse’ toestanden in Den Haag. “Het leek net House of Cards”, zei architect Ellen van Loon in een interview met NRC, over de manier waarop ze door de politiek uit het project was gewipt. NRC publiceerde in november 2019 een reconstructie van het proces, die een prima basis vormt voor een Nederlandse variant op de succesvolle Netflix-serie. Ik zie de scene al voor me: D66-fractievoorzitter Alexander Pechtold (gespeeld door zichzelf) aan de telefoon met architect Pi de Bruijn (een rol voor Pierre Bokma) – verbolgen dat hij gepasseerd is om ‘zijn’ Tweede Kamer te renoveren.

“Hoe kom ik bij de Kamerleden die over de renovatie gaan?”, vraagt De Bruijn, waarop Pechtold antwoordt: “Je moet eens kletsen met Kamervoorzitter Arib en VVD-Kamerlid Ockje Tellegen, dat is de voorzitter van de bouwbegeleidingscommissie.” Ze spreken af in het café onder in het ministerie van VROM, waar De Bruijn zijn twijfels over Van Loons werk uit, nog voordat de Kamerleden Van Loon ooit hebben gezien. Twee afleveringen later zie je hoe dezelfde Pechtold wordt aangesteld als ‘bemiddelaar’ om ruziënde Kamerleden, Rijksvastgoedmedewerkers en architecten uit elkaar te trekken.

De eerdere NRC-artikelen en het interview met Van Loon door de NOS wisten niet alle vragen te beantwoorden. Er werden plaatjes getoond van de ‘megalomane’ plannen die Van Loon zou hebben voorgesteld, waaronder de veelbesproken ‘tropische kantoortuin’. Dat bleek een binnenhof met een boom. “Als het verhaal van Ellen van Loon bij NOS klopt mogen werkelijk alle betrokkenen zich de ogen uit hun hoofd schamen”, tweette BNA-voorzitter Francesco Veenstra. Maar was het waar, of waren deze plaatjes geregisseerd naar buiten gebracht?

Bemiddelaar Pechtold adviseerde staatssecretaris Knops wat velen al eerder hadden gezegd: hef het staatsgeheime karakter van het project op en maak de plannen, voor zover de veiligheidseisen dat toestaan, openbaar.

Op 30 januari 2020 plaatste het Rijksvastgoedbedrijf daadwerkelijk de opgeleverde stukken op zijn website: het Structuurontwerp van Dok architecten, het Structuurontwerp, Voorontwerp en Herziene Voorontwerp Tweede Kamer van OMA en Maarten Fritz (mei 2019), renovatievoorstellen van Pi De Bruijn (maart 2019), de ontwerpen voor de Grafelijke Zalen (Office Winhov), Voorontwerp Eerste Kamer (Rappange & Partners) en Raad van State (Merk X). Relatief weinig stukken zijn zwart gelakt; die betreffen vooral ruimtes voor technische installaties en teksten daarover.

Vooralsnog heeft niemand op de stukken gereageerd; Kamerleden niet, journalisten niet, de BNA niet. Boeien de plannen hen niet meer? Het leeuwendeel van OMA’s Voorontwerp, voor 2,7 miljoen euro afgekocht, blijkt alsnog te worden uitgevoerd.

Ik heb de opgeleverde ontwerpdocumenten bekeken en kom tot de conclusie dat alle betrokkenen zich moeten schamen, om te beginnen de Kamerleden. Van Loons voorstellen zijn niet megalomaan, althans niet megalomaner dan het ‘entree-icoon’ dat De Bruijn als alternatief heeft getekend. Dat betreft een enorme overkapte hellingbaan waarover het publiek via een nieuw te bouwen ondergrondse ontvangsthal het Tweede Kamergebouw betreedt.

Ook journalisten moeten de hand in eigen boezem steken; ze hebben het project gebruikt om sappige verhalen te schrijven, geholpen door Kamerleden die informatie lekten. Nu de kans er is om op de inhoud van de plannen in te gaan, blijft het echter stil.

Reageren op de plannen is ook niet zo eenvoudig. Wat moeten gebruikers en het publiek met de paar duizend pagina’s die stilletjes op de website zijn uitgekiept? In plaats van te melden dat de stukken openbaar zijn en deze toe te lichten, hult het Rijksvastgoedbedrijf zich in gene. Meer nog, zo lijkt het, voor het feit dat een half miljard euro wordt uitgegeven aan een overheidscomplex, dan voor falend opdrachtgeverschap.

Het is tijd om de schaamte los te laten. Hoofd omhoog, voeten op de grond, schouders eronder; ga eindelijk pal achter dit project staan, anders blijft het een wankel kaartenhuis.

Kirsten Hannema is architectuurcriticus en schrijft voor diverse media waaronder De Volkskrant. Ze is hoofdredacteur van het Jaarboek ‘Architectuur in Nederland’ en was gasthoofdredacteur van de uitgave van architectuurtijdschrift A+U (jan. 2020) over de Nederlandse architectuur in het afgelopen decennium.

Trefwoorden

column rijksvastgoedbedrijf kirsten hannema binnenhof

1	Gebiedsontwikkelaar AM en Wageningen University & Research onderzoeken mogelijkheden voor versnelling natuurinclusief bouwen maandag, 5 juni
2	Nieuwe stappen richting realisatie Hotel De Veste in Schiedam woensdag, 7 juni
3	Rijssen-Holten heeft bijzonder energiezuinig nieuw zwembadcomplex dinsdag, 6 juni
4	Dubbel woongebouw Space Encounters op Oostenburg opgeleverd maandag, 5 juni
5	Ontwerp Nederlands paviljoen Expo 2025 Osaka onthuld maandag, 5 juni

Gerelateerde nieuwsberichten

Opinie

‘Pi de Bruijn had vanaf het begin betrokken moeten worden bij de vernieuwing van het Binnenhof’

24 februari 2020

Kaartenhuis

Trefwoorden

Best gelezen

Gerelateerde nieuwsberichten

Andere nieuwsberichten

Signature presenteert zich als nieuwe gebieds- en natuurontwikkelaar

Bruisend festivalhart van Rotterdam Architectuur Maand in beeld

Met Nudus slaan Caro van de Venne, Albert Dijk en Tim Brans een nieuwe weg in

Zuider Gymnasium en Fridtjof Nansenschool winnen Rotterdam Architectuurprijs 2023

Sara van Popta en Marc Eijkelkamp treden toe tot directie 19 het atelier

Provincie Utrecht pakt verouderde bedrijventerreinen aan

Geen vergoeding vloerenbedrijf ingestorte parkeergarage Eindhoven

Voor het eerst meer energie uit zonnepanelen dan uit biomassa

Woongebouw in Amsterdam-Oost onbewoonbaar door grote brand

Nederland halverwege doel hernieuwbare energie: 15 procent