Marjolein van Eig

Lelijkste woonwijk

12 maart, 9:00

De kunst om de verkeerde dingen te zeggen op de momenten die ertoe doen versta ik heel goed. Dit keer luisterde het hele land mee, dus er hing gelukkig niet zoveel van af. Ik had een kort gesprek op NPO Radio 1, primetime, met een CEO van een grote bouwonderneming in Nederland. Toen het klaar was belde ik mijn lief en die was niet enthousiast. Ik luisterde het terug en hoorde hoe ik regelrecht in de grote architectenvalkuil gelopen; hier klonk een saaie architect die onbegrijpelijke architectendingen zei. Onvergeeflijk. De gemiddelde architectenman komt er vast nog wel mee weg maar als architectenvrouwtje is het een doodzonde.

Hoe dat zo kwam? In het AD was een groot stuk verschenen over lelijke architectuur. Tuurlijk. Waarom over mooie dingen praten als je ze ook kunt afzeiken. NPO Radio 1 ging op zoek naar wat talking heads en belde iemand die niet kon en toen mijn naam noemde. Ik had helemaal geen tijd voor de radio, druk-druk-druk en hing op. Maar het begon te borrelen, ik zocht het nummer terug en had een goed gesprek met de redacteur. Het voelde steeds belangwekkender wat ik daar kon gaan doen en ik ging er uitgebreid voor zitten. Ik had een hoop te vertellen.

We namen de vragen door. Spontaniteit is geen kracht dus liever geen verrassingen. De redacteur zou het doorgeven, maar de interviewer kon nog wel eens eigenwijs zijn. We bespraken de persoon van de CEO van de grote bouwonderneming en ik nam voor me te wapenen tegen een ruimtevullend ego die het gesprek vast en zeker naar zich toe zou halen. Allemaal geen probleem, ik zou immers alleen maar indrukwekkende dingen zeggen.

De eerste vraag. ‘Wat is de lelijkste woonwijk van Nederland?’ Hell no. Dat hadden we niet afgesproken. Wat een akelige vraag. De lelijkste woonwijk. Hier op de radio een woonwijk noemen zou allerlei mensen die er fijn wonen raken en wat is nu helemaal een lelijke woonwijk en is er niet overal schoonheid in te vinden? Dus ik gaf een slap antwoord dat de presentator wegzette als politiek correct. De toon was gezet. Ik was die gutmensch-architect die ontkent dat Nederland volstaat met lelijke wijken omdat er altijd wel iets moois in te zien is. Terwijl notabene mijn eerste columnreeks, jaren geleden voor HP/De Tijd, ‘Lelijke eendjes’ heette. Over lelijke gebouwen en met verbetervoorstellen en alles.

Want ja, het land staat barstensvol met lelijke wijken. En als we niet oppassen dan worden dat er nog veel meer. Want de bouwkosten stijgen. En de duurzaamheidseisen stijgen en die kosten geld. En de gemeentes hebben nauwelijks capaciteit en verleggen de risico’s met tegelijkertijd stapels eisen aan de bouwer en dat kost ook geld. En er komen steeds meer regels. En we hebben de nieuwe Omgevingswet waarvan niemand nog weet wat de impact daarvan zal zijn. En de omslag naar circulair en biobased moet gemaakt worden. En er moet een tigtal aantal woningen gebouwd worden. En de architectuur komt in het geding als architecten zich daar niet hard voor maken. Want architectuur is zacht en legt het altijd af tegen de Excel-sheet. Het was de CEO die het allemaal heel overtuigend wist uit te leggen.

Waar we het niet over hadden; dat al die lelijke woonwijken, waar we er dus heel veel van hebben, vol in de verduurzamingsslag zitten. En dat dat een ongelofelijk spannende opgave is, veel interessanter – en duurzamer – dan nieuwbouw. Deze opgave verandert Nederland momenteel in rap tempo en wordt voornamelijk uitbesteed aan projectleiders en aannemers die er praktisch naar kijken. Terwijl er architectonisch zoveel te winnen is. Het is de grote kans om al die lelijke wijken te verbeteren. En het is fantastisch werk met altijd een fijn bewonerstraject.

Gelukkig weet ik daar dus heel veel van. En gelukkig is er binnenkort het symposium renovatie van sociale woningbouw. Let maar op. Ik ga daar dan allemaal belangwekkende dingen over zeggen.

Marjolein van Eig is architect-directeur van BureauVanEig. Zowel in haar werk als in haar maandelijkse column verbindt ze eigentijdse opgaven met hun historische wortels. Ze is afstudeermentor aan de Academie van Bouwkunst, geeft regelmatig lezingen in binnen- en buitenland, en is architectlid van de Welstandcommissie in Rotterdam.

Trefwoorden

radio 1 sociale woningbouw marjolein van eig npo renovatie column radio

1	Woontorens The Grace worden lager dan gepland vrijdag, 26 april
2	NOAHH presenteert opgeleverde Villa Vaartjes in Almere Oosterwold dinsdag, 23 april
3	Rijksmonumentaal Jachtslot Mookerheide heropend na restauratie door 1meter98 maandag, 22 april
4	Den Haag deelt ontwikkelvisie voor gebied rond centraal station dinsdag, 23 april
5	Studio Modijefsky ontwerpt koekmakerij als wonderwinkel woensdag, 24 april

Gerelateerde nieuwsberichten

Architectenweb symposium: renovatie van sociale woningbouw

26 februari

Lelijkste woonwijk

Trefwoorden

Best gelezen

Gerelateerde nieuwsberichten

Gerelateerde video's

Andere nieuwsberichten

Woontoren voor jongeren op Oostenburg vormt roestbruin accent langs het spoor

EU Mies Award 2024 voor studiepaviljoen Technische Universiteit Braunschweig

Sofie De Caigny nieuwe voorzitter Commissie Omgevingskwaliteit en Cultureel Erfgoed Rotterdam

Podcasts en publicatie over realiseren ruimtelijke kwaliteit bij stedelijke ontwikkeling

Woontorens The Grace worden lager dan gepland

Tweede Kamer neemt nieuwe huurwet aan

Brabant gaat door met stikstofaanpak en ziet op termijn ruimte

Kamer wil ‘tochtkorting’ voor huurder slecht geïsoleerde woning

Provincie Friesland en gemeenten weer op één lijn over woningbouw

Vastgoedadviseur: winkelleegstand binnensteden loopt op