Marjolein van Eig

Witte Mannen

12 oktober 2023, 14:00

Onlangs werd me tijdens een interview gevraagd naar de scheve man-vrouwverhouding in de architectuur en hoe ik daarnaar kijk. Er stonden grote lampen op me gericht, de camera draaide en drie mannen keken me aan. Het was een tricky vraag, waar enkel een genuanceerd antwoord op te geven is. Het was echter voor een drieminutenfilmpje, waarin mijn antwoord enkel als een oneliner zou terugkomen. Dat had ik me allemaal niet bedacht, ik gaf gewoon antwoord. En toen gebruikte ik het explosieve mengsel van woorden: Witte Mannen. En dat er wel erg veel van zijn in het vak.

Eerst even dit. Ik houd heel erg van witte mannen. Ik heb er zelf één (hoewel, kwart Indo, telt dat ook?) en daar houd ik veel van. Ik houd ook heel erg van bouwplaatsen vol met witte mannen. Ik houd van die mannen die er stoer uitzien, met die laarzen, flinke jassen en een helm. Ik houd ervan om bij aankomst de grijns op het gezicht van de portier te zien, vervolgens met de uitvoerder problemen op te lossen en daarna met de metselaar te sparren over het verband, de voegen en de proefmuurtjes.

Eén van mijn favoriete witte mannen van de afgelopen tijd was Berrie. Berrie was de portier van BAM voor ons project G8 in Leidsche Rijn Centrum, dat we samen met Zecc ontwierpen. Berrie was alles wat je je voorstelt bij de witte man op de bouwplaats. Middelbare leeftijd, beetje stug, grote kale kop en wat overgewicht (sorry!). Berrie was er altijd of hij reed rond om spullen op te ruimen. De renders van ons ontwerp hingen naast zijn beeldscherm en zodra we er waren regelde hij de jasjes en de pasjes.

Op een dag begon Berrie over ons ontwerp van het grote bouwblok: “Want ik heb eens op je website gekeken en ik las daar over jullie ontwerp. Je hebt het over het trappenhuis en over de as van de weg en dat dat trappenhuis daar dan mooi opstaat. Maar hoe zit dat dan, want ik zie dat niet.” Terwijl ik wat vooroordelen wegslikte en mijn hart voor deze man groter werd, vertelde ik dat hij het beste op het midden van de weg kon gaan staan, op enige afstand van het gebouw. Een paar weken later was ik er weer. Berrie vertelde dat hij op het midden van de weg was gaan staan, met enige afstand tot het gebouw en het gezien had. Hij begreep hoe het zat, mooi! “Ja, zei hij, want ik heb ook NRC en heb toen ook je interview gelezen”. Ik leerde een hoop over mezelf van Berrie.

Maar ik drijf af. Terug naar de vraag voor het interview. Want bij architecten is het wel een dingetje, die witte mannen. Het zijn er te veel. Sinds kort turf ik elke twee weken de verhoudingen in de presentaties voor de welstandscommissie van Rotterdam. In de afgelopen acht vergaderingen werd 90% van de presentaties gegeven door een witte man. Van de 33 rijksbouwmeesters tot nu toe waren er 32 een witte man. Het aandeel witte mannen op de architectenbureaus is buitensporig, terwijl de architectuurstudenten aan de opleiding al decennialang juist heel divers zijn, met 50% vrouw en een stuk kleurrijker.

Hoe kan dat dan? Waarom is het zo hardnekkig? Waarom verschijnen er op Architectenweb nog steeds feestelijke nieuwsberichten dat de zoveelste witte man aan de veelkoppige wittemannendirectie is toegevoegd? Kijken die witte mannen niet naar hun eigen foto en denken ze dan niet; hier klopt iets niet? Vinden ze het niet ontzettend saai met al diezelfde mannen? En zijn er niet talloze onderzoeken verschenen die aantonen waarom het beter is voor de plannen om in gemengde teams te werken en de diversiteit in de organisatie te verbeteren. Hallo jongens, wakker worden, dit is de 21^e eeuw!

Joris Luyendijk stelt in zijn boek ‘De zeven vinkjes, hoe mannen zoals ik de baas spelen’ dat witte mannen blind zijn voor het witte-mannen-zijn. Ze worden er namelijk nooit op bevraagd. Kijk! Daar zit de crux! De volgende keer dat mij gevraagd wordt naar de scheve man-vrouwverhouding in de architectuur, dan verwijs ik de interviewer naar al die witte manlijke architecten. Waarom vragen ze dat in hemelsnaam aan mij? Ik ben een vrouw! Vraag het aan die mannen! Op mijn bureau werkt vanalles. Superdivers en gezellig. Ik kan het iedere witte man aanraden.

Marjolein van Eig is architect-directeur van BureauVanEig. Zowel in haar werk als in haar maandelijkse column verbindt ze eigentijdse opgaven met hun historische wortels. Ze is als gastdocent verbonden aan de TU Delft en de Academie van Bouwkunst Rotterdam.

Trefwoorden

vrouwen column marjolein van eig emancipatie vrouwen in de architectuur de zeven vinkjes joris luyendijk man-vrouwverhouding

1	Woontorens The Grace worden lager dan gepland vrijdag, 26 april
2	NOAHH presenteert opgeleverde Villa Vaartjes in Almere Oosterwold dinsdag, 23 april
3	Den Haag deelt ontwikkelvisie voor gebied rond centraal station dinsdag, 23 april
4	Rijksmonumentaal Jachtslot Mookerheide heropend na restauratie door 1meter98 maandag, 22 april
5	Studio Modijefsky ontwerpt koekmakerij als wonderwinkel woensdag, 24 april

Witte Mannen

Trefwoorden

Best gelezen

Gerelateerde nieuwsberichten

Gerelateerde podcasts

Andere nieuwsberichten

Woontoren voor jongeren op Oostenburg vormt roestbruin accent langs het spoor

EU Mies Award 2024 voor studiepaviljoen Technische Universiteit Braunschweig

Sofie De Caigny nieuwe voorzitter Commissie Omgevingskwaliteit en Cultureel Erfgoed Rotterdam

Podcasts en publicatie over realiseren ruimtelijke kwaliteit bij stedelijke ontwikkeling

Woontorens The Grace worden lager dan gepland

Tweede Kamer neemt nieuwe huurwet aan

Brabant gaat door met stikstofaanpak en ziet op termijn ruimte

Kamer wil ‘tochtkorting’ voor huurder slecht geïsoleerde woning

Provincie Friesland en gemeenten weer op één lijn over woningbouw

Vastgoedadviseur: winkelleegstand binnensteden loopt op