Francesco Veenstra

Boven ondergrondse sporen is ruimte voor leegte én nieuwbouw

16 april 2019, 9:26

De directeur vastgoed en ontwikkeling van de Nederlandse Spoorwegen ziet het bouwen boven het spoor bij de stations in de grote steden als een mogelijke oplossing voor het grote woningtekort in ons land. Kenmerkend voor spoorwegen in steden is dat ze per definitie barrières vormen, zoals de Maas een barrière vormt tussen de noordkant en de zuidkant van Rotterdam. Wil de NS bouwen op de sporen, zorg dan dat de barrières worden geslecht en de stad wordt geheeld. Delft is daar een goed voorbeeld van.

Als succesvol voorbeeld voor overkluizingen wordt door de NS de bebouwing op en rondom Grand Central Station in New York genoemd. Een stad met een dichtheid waar geen van de Nederlandse steden ook maar bij in de buurt zal komen. Een Metropool ook waar mobiliteit op een geheel andere, grootschalige manier onderdeel is geworden van het gebruik van de stad.

New York en Tokio waren in 2002 referenties voor mobiliteitsoplossingen in mijn afstudeerproject aan de Academie van Bouwkunst in Rotterdam. Samen met vriend en collega Gerrit Schilder bedachten we een protest tégen de stadsontwikkeling en vóór de mobiliteitsvraagstukken van dat moment. De champagneglazen van Will Alsop symboliseerden voor ons het Rotterdam waar de stedelijke ontwikkeling gedomineerd werd door projectontwikkelaars en investeerders. Laaghangend fruit, zoals we de zones langs het spoor noemden, vielen ten prooi aan grote vastgoedmannen en werden onderdeel van grote vastgoedtransacties.

Wij voorzagen in ons project al de toekomst van nu, zo blijkt uit recente ambities van de NS. De opgave die we ons stelden was het ontwerpen van een nieuw Rotterdam Centraal, op een andere plek en met een grotere impact voor de stad. Het station verplaatsten we richting het Hofplein en werd ondergronds aangelegd, net zoals de bijbehorende sporen. Tot aan de randen van de stad waren de sporen niet meer zichtbaar en vormden ze geen barrières meer tussen stadsdelen. Boven het station maakten we plaats voor een groot programma aan wonen, werken en ontspannen. Eind 2018 werd door ontwikkelaar Synchroon de gebiedsontwikkeling voor Pompenburg gepresenteerd op ‘onze’ locatie met precies hetzelfde programma als in het project uit 2002.

De plek die we in ons afstudeerproject vrijspeelden op de huidige locatie van Rotterdam Centraal zou in onze gedachten leeg blijven. Een ruimte voor de stad als ware het Central Park, maar dan in Rotterdam. Een leegte die alleen maar in waarde zou groeien doordat de gebieden eromheen verder zouden worden verdicht. In korte tijd zou de plek onbetaalbaar worden voor bebouwing en voor altijd open ruimte blijven in de stad.

We weten ondertussen dat het een droombeeld was; Rotterdam Centraal is gebleven waar het lag. Met een iconische uitstraling en sporen meters boven de aangrenzende straten van de stad.

De huidige ingreep lijkt niet grootstedelijk genoeg. Door de spoorwegtracés te laten liggen waar ze lagen, is de kans ontnomen om het spoor als barrière weg te nemen. Zoals in het plan van Pompenburg te zien is zijn gekunstelde overkluizingen dan de enige mogelijkheid om waardevolle verbindingen te leggen. Het repeterende geluid van piepende treinen in de bocht van de tunnelentree is de blijvende herinnering aan het gebrek aan grootstedelijk denken.

Wanneer de intentie van de NS is om de waardevolle gebieden boven de sporen te gaan bebouwen, dan is een grotere investering nodig om goede stedenbouw realiseren. Grote aanpassingen aan de infrastructuur zijn cruciaal om de bereikbaarheid en de leefbaarheid van de stad te garanderen.

Een goed voorbeeld hiervan is de Spoorzone in Delft. Door het tracé ondergronds te leggen is de trein verbannen uit het straatbeeld en zijn beide zijden van het tracé herenigd. Er ontstaat meer ruimte voor leegte én voor bebouwing. In Delft is, dankzij een enorme investering, een grootstedelijke ingreep gerealiseerd. Grootser dan de overkluizing van het station van Breda of de vernieuwing van de Zuidas. Een kostbare investering die een duurzame en leefbare stad naar de toekomst waarborgt. Een vooruitziende blik die ze meer dan een eeuw geleden al in New York hadden en die tot op de dag van vandaag succesvol blijkt. Het kost wat, maar dan heb je ook wat.

Francesco Veenstra is architect en vormt samen met Paul Ketelaars en Ellen van der Wal het bureau Vakwerk architecten. Voor Architectenweb observeert hij de hedendaagse architectuurpraktijk en de impact van de gebouwde omgeving op onze maatschappij.

Trefwoorden

francesco veenstra nederlandse spoorwegen column stations ns

1	Zeven architectenbureaus ontwerpen eerste woningen De Suikerzijde maandag, 15 april
2	‘Stoere dame op hoge hakken’ model voor gevel pand P.C. Hooftstraat woensdag, 17 april
3	Woontoren Nova in De Binckhorst rondt de transformatie Maanplein af woensdag, 17 april
4	Marc Koehler Architects presenteert ensemble van zes gebouwen in Buiksloterham donderdag, 18 april
5	Een sereen samenspel van villa’s in een groen landschap woensdag, 17 april

Gerelateerde nieuwsberichten

NS: meer reizigers met trein de grens over

6 januari 2020

Boven ondergrondse sporen is ruimte voor leegte én nieuwbouw

Trefwoorden

Best gelezen

Gerelateerde nieuwsberichten

Andere nieuwsberichten

Nieuw gebouw met laboratoria en kantoren voor Leiden Bio Science Park

Mecanoo transformeert voormalig concertgebouw in Schotse Perth tot museum

Porseleinen Toren in ontwikkelgebied Nieuw Delft officieel geopend

MoederscheimMoonen ontwerpt nieuw bewegingscentrum voor zorglandgoed

Amsterdam gaat meer woningen voor ouderen geschikt maken

FNV: minister moet ingrijpen na censuur door bestuur TU Delft

Gelderland wil 12.000 huizen bouwen bovenop bestaande daken

Zeeland investeert miljoenen in wonen, wegen en leefbaarheid

De Jonge: invoering Omgevingswet tot nu toe ‘rustig en stabiel’

Amsterdam verbiedt bouw nieuwe hotels