Francesco Veenstra

Bjarke’s Requiem?

15 mei 2018, 9:40

Het bureau van Bjarke Ingels bestaat ondertussen een jaar of dertien. Het is ongelofelijk wat zijn bureau in deze korte tijd heeft afgeleverd; de hoeveelheid ontwerpen, de omvang van het gerealiseerde werk. Gezien het aantal publicaties en interviews dat dagelijks in de media verschijnt over het werk van het bureau is het relevant te begrijpen welke factoren een rol spelen bij het succes van Bjarke en zijn ruim vierhonderd ‘BIGsters’.

In zijn blog deze maand presenteert Adam Neumann, oprichter van het in New York gevestigde miljardenbedrijf WeWork, Bjarke als zijn nieuwe Chief Architect. De mannen schelen vijf jaar, in het voordeel van Adam. "Bjarke Ingels is one of the leading architects of our time", zo stelt hij. Bij WeWork krijgt Bjarke de taak om de grenzen van de architectuur, vanuit de behoefte en het gebruik, te verleggen. Een taak die volgens Adam noodzakelijk is om van de wereld een betere plek te maken. Adam’s blog bracht mij in gedachten terug naar New York en Londen.

In 2016 bezocht ik het tijdelijke zomerpaviljoen dat BIG voor de Serpentine Gallery had ontworpen. De winnaars van de RIBA Awards mochten in het paviljoen de prijzen voor hun gebouwen één voor één in ontvangst nemen. Tijdens het wachten werd ik gegrepen door de vormgeving van het paviljoen, door de impact van BIG’s ontwerp. De eenvoud en de schoonheid van de vormgeving maakten mij van het ene op het andere moment een beetje fan van hun architectuur. Terwijl ik tot op dat moment met veel scepsis het werk van het bureau had gevolgd.

De ‘Yes is More’-slogan van BIG stond mij tegen. Bij een andere prijsuitreiking, drie jaar eerder in New York, was deze slogan verdiepingshoog op een wand geprojecteerd. Mijn vluchtige ontmoeting met Bjarke was een beetje ongemakkelijk; als een kleine Arnold Schwarzenegger liep de vrolijke Deen tussen overwegend Amerikanen op een jetset-achtig New Yorks dakterras te genieten van alle aandacht terwijl hij de overige prijswinnaars kort en vriendelijk een hand schudde. Verzameld om hem heen stonden tientallen, overwegend vrouwelijke, groupies. Of het nu lichte jaloezie was of Friese nuchterheid, het tafereel beviel mij niet. En het was een bevestiging van mijn jarenlange scepsis.

Maar daar was dus het Serpentine-paviljoen in Hyde Park in Londen. Een ruimte die gevormd werd door op elkaar gestapelde open dozen van een translucent composiet. In een adembenemende vormgeving, van welke kant je het ook benaderde. In het paviljoen was de ruimte al even bijzonder; in de lengterichting was de ruimte als een spelonk met een bijzondere lichtinval. Haaks op de gevels ontstond juist een verrassend doorzicht; alsof de gestapelde dozen leken te verdwijnen. Ik ging om en raakte overtuigd van het vermogen van het bureau om met architectuur werkelijk nieuwe ervaringen mogelijk te maken. Precies dat is waarom Adam Neumann nu Bjarke heeft aangesteld om zijn werkplekkenbedrijf verder te brengen richting de wereld van straks, waar samenwerken vertrekpunt is voor iedere nieuwe ontwikkeling.

Het is evident dat BIG hot is. En opdrachtgevers willen delen in het succes van hun adviseurs, zeker wanneer deze een superstar-status hebben. Ze zien de ontwerpen van een succesvol architect als een goede investering die met gemak ook vanuit een marketingbudget gefinancierd zou kunnen worden. Om die reden is het bureau van Bjarke nog steeds aan het groeien, in omvang en in type opdrachten.

Na 2016 ben ik meer onbevooroordeeld gaan kijken naar wat BIG werkelijk toevoegt aan de wereld van de architectuur en zie ik dat ze het optimisme, dat schuilgaat in iedere architect, weten te vertalen in echte gebouwen. De balans tussen schoonheid in vormgeving, en commerciële en maatschappelijke relevantie is uniek. De productie ook. Bjarke is de Mozart van onze tijd. Laten we daarom hopen dat zijn rol bij WeWork hem niet te veel weghoudt van zijn bureau en van hun vele projecten. Want het zou een groot verlies voor een optimistischere wereld betekenen als dit nieuwe project voor Bjarke uiteindelijk een Requiem blijkt te zijn.

Francesco Veenstra is architect en vormt samen met Paul Ketelaars en Ellen van der Wal het bureau Vakwerk architecten. Voor Architectenweb observeert hij de hedendaagse architectuurpraktijk en de impact van de gebouwde omgeving op onze maatschappij.

Trefwoorden

column big bjarke ingels francesco veenstra

1	Gemeenteraad Dijk en Waard stemt in met verdichting De Frans volgens flexibele stedenbouwkundige aanpak woensdag, 29 januari
2	Fibonacci Amsterdam: woongebouw op 'nonchalant aangesneden taartpunt' dinsdag, 28 januari
3	DP6 en Vakwerk ontwerpen nieuw faculteitsgebouw Diergeneeskunde Universiteit Utrecht woensdag, 29 januari
4	Vijftig woningen op oude plek Remigiusschool Duiven vrijdag, 31 januari
5	PosadMaxwan presenteert stedenbouwkundig plan Spoorkwartier Groningen vrijdag, 31 januari

Gerelateerde nieuwsberichten

Kraamkamers van de Nederlandse architectuur

18 september 2018

De bibliotheek: broedplaats van maatschappelijke vooruitgang

21 mei 2019

Zonder debat geen werkelijke vooruitgang

19 juni 2018

What's the benefit?

20 februari 2018

Het ambacht begint al op de kleuterschool

20 maart 2018

De groene beloftes van helmgras en gestapelde fruitbomen

23 januari 2018

Opdrijvende grondprijs is ‘laaghangend fruit’ van hoogconjunctuur

17 april 2018

De betekenis van niet-gerealiseerd werk

16 oktober 2018

De grensbewaking van burgemeester Aboutaleb

20 november 2018

Bouwen op grote hoogte vraagt om herdefinitie van woonopgave

18 december 2018

Samen kunnen we Nederland duurzamer én mooier maken

22 januari 2019

Optimisme is de motor van een volslank Nederland

19 februari 2019

Video + foto's: energiecentrale met skipiste van BIG

22 februari 2019

Van opwarming naar warming-up!

19 maart 2019

Boven ondergrondse sporen is ruimte voor leegte én nieuwbouw

16 april 2019

‘Solidariteit’ is geen sluitpost maar een stelpost

18 juni 2019

MÉCA: drie culturele instellingen in een 'lus'

8 juli 2019

De woningnood vraagt om meer dan alleen woningen

17 september 2019

Beroepservaring van een jonge architect in een weerbarstig werkveld

15 oktober 2019

Polarisatie? Ik zoek graag de verbinding!

19 november 2019

Voor wie is de stad?

17 december 2019

Toon alles

Andere nieuwsberichten

Judit Gaasbeek Janzen treedt toe tot directie OD205

3 uur geleden

Samen met directeur-eigenaar Ralf Hottenträger geeft ze sinds 1 januari leiding aan het Rotterdamse ontwerpbureau voor stedenbouw en landschap.

Carel Weeber overleden op 87-jarige leeftijd

Vandaag, 13:47

Carel Weeber is zondagochtend overleden in het Heilig Hart Ziekenhuis in Leuven, België. De architect, bekend van gebouwen zoals De Peperklip, de Pompenburgflat, de Zwarte Madonna en de Struyck, leed al enige tijd aan de ziekte van Alzheimer.

Cepezed verbouwt voormalig gebouw Aardwetenschappen in Utrecht

31 januari, 3:42

Na oplevering dient het pand de eerste acht jaar als tijdelijke huisvesting voor enkele instituten, daarna gaat het plek bieden aan bedrijven en instellingen uit de duurzaamheidssector.

PosadMaxwan presenteert stedenbouwkundig plan Spoorkwartier Groningen

31 januari, 12:22

Het voormalige spooremplacement ten zuiden van het hoofdstation transformeert tot een wijk met ongeveer vierhonderd woningen, 30.000 m2 aan kantoorruimte en andere functies.

Tunnel onder Ketelmeer kost tussen 1,6 en 3 miljard euro

31 januari, 1:57

Flevoland vindt dat bij het uitwerken van de plannen voor de aanleg van de Lelylijn ook moet worden gekeken naar de haalbaarheid van een tunnel onder het meer.

Meeste woningen erbij in Zuid-Holland, minste in Drenthe

31 januari, 11:26

Het totale aantal woningen dat in 2024 in Nederland is gerealiseerd kwam uit op 82.000, constateert het CBS.

Meer huizen en betere bereikbaarheid nodig bij bouw kerncentrales Borssele

31 januari, 9:04

Verbeter de infrastructuur en de bereikbaarheid, creëer voldoende voorzieningen voor zorg en onderwijs en geef de woningbouw een forse impuls, aldus een advies.

Beyond Space neemt Boring Collection onder zijn hoede

30 januari, 2:22

De Boring Collection, met archetypisch kantoormeubilair in een ‘saaie’ grijze kleur, keert terug bij de bedenkers. Remi Versteeg and Stijn de Weerd zetten de collectie, die op de markt werd gebracht door Lensvelt, voort en breiden het aanbod uit.