Bouw ondergrondse fietsenstalling bij Amsterdam CS gestart

13 september 2018, 5:10

In Amsterdam is gestart met de bouw van een ondergrondse fietsparkeergarage voor het centraal station. Met een capaciteit van zevenduizend plaatsen is het de grootste fietsparkeergarage van de hoofdstad. In het ontwerp van wUrck wordt de ligging onder het wateroppervlak benadrukt.

Dit vertaalt zich in een ‘kademuur’ bij de entree, de oester als metafoor voor het ontwerp van de garage en de plaatsing van ‘druppelkolommen’ in de stallingsruimte. Fietsparkeergarage Prins Hendrikplantsoen, die deel uitmaakt van het vernieuwingsproject De Entree, ligt negen meter onder het maaiveld, ter hoogte van het domein van de rondvaartboten.

Om het hoogteverschil te overbruggen is een monumentale entree ontworpen met een hoogwaardige materialisatie, meldt wUrck. Rolpaden voeren de gebruiker naar beneden, langs een wand die is vormgegeven als een continuering van de kademuur, met een vloeiende vorm van grillig basaltsteen.

De rolpaden zijn onderdeel van een ‘trappenhuis’ dat de entreeruimte vult. Een hoge glazen wand aan de binnenzijde van de entreeruimte zorgt ervoor dat de diepgelegen stalling van daglicht wordt voorzien.

Oester
Terwijl de materialisatie van de hoofdentree robuust en ruw is, is de stalling van binnen een gladde, lichte wereld, voorzien van een gecoate gietvloer en een naadloos, wit plafond. Het is een tegenstelling die doet denken aan een oester, met zijn ruwe schelp en gladde binnenkant, aldus wUrck. Binnen deze metafoor is het volume met de beheerdersruimte en het fietsservicepunt op te vatten als de parel in de oester.

Dit volume bevindt zich op een centrale, strategische positie, naast de ontvangstruimte en met overzicht over de hele stalling. De ‘parel’ heeft de vorm van een afgeschuinde glazen rechthoek met afgeronde hoeken, uitgevoerd in gebogen glas dat is voorzien van een waterpatroon.

De ruim opgezette ontvangstruimte vormt het scharnierstuk tussen de hoofdentree en de ‘colonnade’, het brede centrale hoofdpad dat de stalling diagonaal doorkruist en dat wordt gemarkeerd door een dubbele rij witte druppelkolommen. Bij het betreden van de stalling vanuit de ontvangstruimte is onmiddellijk aan het einde van de colonnade de andere uitgang te zien: de verbindingstunnel die leidt naar de metro en het station.

Het stijgpunt naar deze verbindingstunnel wordt geflankeerd en verbijzonderd door twee sgraffito’s van kunstenaar Lex Hoorn. Aan weerszijden van de brede, gekromde colonnade liggen de gangpaden met fietsenrekken. Om de oriënterende functie van de colonnade te versterken worden de druppelkolommen van onderen aangelicht.

Horizon
Ook de vormgeving van twee bijzondere elementen, de ‘horizon’ en ‘oculi’, verwijst naar de thematiek van de ligging onder water.

De zuidelijke achterwand van de stalling bevat een glazen strook voorzien van een waterpatroon, die de ‘horizon’ is gedoopt. Dit glazen bandvenster – van 150 meter breed – wordt van achteren aangelicht en maakt de wand tot een zeer opvallend oriëntatiemiddel voor de gebruikers van de stalling.

Daarnaast is het plafond van de colonnade toegerust met een reeks ronde verlichtingsarmaturen. Ook deze zijn voorzien van een waterpatroon, waardoor deze oculi, net als het bandvenster, de indruk geven dat het buitenlicht – gefilterd door het water – de stalling binnenvalt. Tegelijk wordt op speelse wijze de aandacht gevestigd op de ligging van de stalling onder het wateroppervlak.

De oplevering van de fietsparkeergarage is voorzien voor het jaar 2021.