Knoester is opgeleid tot architect. Na tien jaar bij diverse architectenbureaus te hebben gewerkt, startte hij in 2005 een eigen bureau. “Vooral omdat ik wilde kunnen reageren op vraagstukken uit de maatschappij en het milieu. Naar aanleiding van een klein artikeltje in de krant over de vervuiling in de Stille Oceaan, begon de problematiek van drijvend afval me te interesseren. En vooral te irriteren. Ik vroeg mezelf af of ik daar als architect iets aan kon doen. Of eerder méé kon doen. Als er zoveel plastic ronddrijft in de oceanen, kunnen we dat dan niet gebruiken als bou
wstof voor nieuwe, drijvende woonomgevingen?”
Knoesters belangstelling viel samen met de wens van de gemeente Rotterdam om de Nieuwe Maas structureel plasticvrij te maken. “Inmiddels had ik ontdekt dat de Stille Oceaan toch wel heel ver weg was. Om tot oplossingen te komen voor de plasticproblematiek in de oceanen zijn bovendien zeer complexe technieken nodig en dat vraagt veel financiering. Met de vraag van de gemeente vielen de puzzelstukjes in elkaar. Ruim 80% van het plastic afval in zeeën en oceanen komt daar namelijk via onze rivieren terecht. Daar was destijds nauwelijks aandacht voor. Samen zijn we gaan kijken hoe we in Rotterdam een lokale en relatief eenvoudige aanpak konden realiseren.”