Het onderzoek verkent niet alleen de ruimte zelf, maar ook hoe die door mensen wordt gebruikt. Om deze dualiteit te benadrukken, werden er beelden met en beelden zonder menselijke aanwezigheid gemaakt. De beelden zonder mensen benadrukken de zuiverheid van de ruimte, in de stijl van fotograaf Gabriele Basilico; daar tegenover gezet zijn de beelden waar wel mensen aanwezig zijn, zij het gezien vanuit een onconventionele hoek, zoals in de overzichten van fotograaf Massimo Vitali. Door te fotograferen vanaf een vier meter hoog punt, heeft De Vecchi een perspectief ingenomen dat het midden houdt tussen het menselijke gezichtspunt en een bovenaanzicht. Dat gaf een nieuwe manier van kijken naar de bekende Haagse ruimten.
De eerste stap bestond uit een wandeling door het gebied om een eerste indruk te krijgen van de ruimte in een kalm tempo. Deze onderdompelende ervaring resulteerde in een reeks beschrijvende bijvoeglijke naamwoorden die de tweeledige aard van dit deel van de stad weerspiegelen: centraal - operationeel, doorgangsruimte - steriel, bruisend - leeg, beloopbaar - auto-gedomineerd, desoriënterend - verrassend, dicht - gefragmenteerd, dominerend - negerend, transparant - belemmerd, poreus - beveiligd.
De tweede stap richtte zich op het identificeren van terugkerende architectonische en ruimtelijke patronen terwijl een vooraf gedefinieerde route werd gevolgd van west naar oost, vanaf Den Haag Centraal Station. Deze verschuiving van brede ruimtelijke observaties naar gedetailleerde architectonische elementen resulteerde in een woordenboek van patronen: leegte, massa, lijnen, filters, achtergronden en portalen. Deze verzameling beelden en observaties verschafte nieuwe inzichten aan degenen die bekend waren met de ruimte en moedigde hen aan om er met een nieuwe blik naar te kijken.