Jan Tinbergen College
3 februari 2021
Een nieuw, zelfstandig schoolgebouw dat geborgen en kleinschalig aandoet, maar tegelijkertijd ook ruimtelijk en eigenzinnig is. Om op eigen terrein onderdak te bieden aan de elders gehuisveste mavo-afdeling, moest het scholencomplex van het Jan Tinbergen college worden uitgebreid. Het doel? Een gebouw dat verwant is aan het bestaande JTC en het ensemble van gebouwen completeert. Het resultaat? Een stoere broer, met een bijzondere en expressieve aula.
Stedenbouwkundig ensemble
De uitbreiding van het JTC is een kwalitatieve toevoeging in het stedenbouwkundig geheel. De ligging van de nieuwbouw, in het verlengde van het reeds aanwezige schoolgebouw, zet op logische wijze het gevelritme door en creëert eenheid op het terrein. Een lichte knik sluit aan bij het karakter van het bestaande gebouw en besluit de omarming van het hof met vanzelfsprekendheid. De entree gelegen aan dit hof is transparant maar ingetogen, waardoor deze ondergeschikt blijft aan de hoofdingang in het naastgelegen hoofdgebouw. Zo ontstaat een ensemble met logische samenhang; een veilige, geborgen buitenruimte aan de hofzijde en aan de voorkant een open en transparante directe verbinding naar het omringende groen.
Spelen met ruimte
De knik in de plattegrond werd het startpunt voor de indeling van het gebouw, ruimte biedend aan de centraal gelegen Arena met grote vide. Deze vide zorgt voor extra licht dieper in het gebouw en maakt een ruimtelijke relatie met de bovenste verdieping. Door de vele zichtlijnen is er overzicht en structuur in het gebouw, waardoor het vriendelijk en kleinschalig aandoet. In de aula komen twee vleugels met lokalen in een traditionele opzet samen. Ook de verdiepingen worden hier verbonden door brede zittrappen, welke doorlopen in een balkon. De gangen naar de lokalen zijn licht en luchtig. De trappenhuizen drukken de wand van de gang naar buiten in een diagonale lijn, hierdoor ontstaat op functionele wijze meer ruimte. Het luchtige effect wordt versterkt door de keuze voor veel glas in het gebouw, zoals ook aan de uiteinden van de gangen; compact maar toch ruimtelijk.
Stoere broer
Om aan te sluiten bij de architectuur van het bestaande JTC, werd gekozen voor een robuuste variant met een herkenbare vorm en materialiteit. Een eigen handschrift geeft de nieuwbouw wel een eigen
karakter, met een uitstraling die vertrouwd aanvoelt. Hoofdlijnen, zoals het rode metselwerk en het ramenpatroon, zijn doorgezet voor eenheid. De diagonalen, gevelbekleding, maar ook indelingskeuzes, zijn hierbij ingegeven door praktische aanleidingen in de constructie en optimale benutting van de ruimte. Kenmerken zijn hierbij niet letterlijk hergebruikt, maar hebben toch een visuele relatie met het naastgelegen schoolgebouw.
Transparante diamant
Blikvanger is de grote glaspartij die het lijnenspel van de constructie onthult. Illustratief voor een opgave waarbij de uitdagende ontwerpkaders als aanleiding zijn benut om, vanuit een pragmatische houding, een eigen poëzie en karakter te geven aan het ontwerp. Schuine lijnen geven identiteit aan de gevel, die met de belijning in het buurgebouw communiceert. De transparante ‘diamant’ die zo ontstaat geeft vanuit de centrale aula vrij zicht en toegang tot de buitenwereld. Een symbool voor de open houding naar een brede samenleving die het JTC voorstaat, als school waar alle wereldbeschouwingen welkom zijn en samenkomen. Door de speelse afwisseling van open- en geborgenheid wordt het geheel ruimtelijk en divers. Het gebouw biedt zo een rijk scala aan plekken, functies en sferen, voor samen én zelfstandig leren; waarmee het uiteenlopende behoeftes van leerlingen bedient in lijn van de onderwijsvisie.
Arena voor ontmoeting
De bijzondere aula dient hierbij als veelzijdige Arena; verrassend kenmerk van het ontwerp. Een dynamisch knooppunt in het schoolgebouw waarin leerlingen en docenten elkaar op een vanzelfsprekende manier tegenkomen en leren kennen. Een versmalling, met uitgekiende plaatsing van lockers, verbindt de entree met de weids aandoende Arena, die door het contrast in kleur, ruimte, licht en hoogte een echt spektakel is. De glazen diamantgevel creëert een explosie van licht, ruimte en zicht. Het tegenovergelegen park vormt zo een groen decor voor de Arena. Een centrale ontmoetingsplek, tegen de achtergrond van een spannend licht- en schaduwspel dat verandert gedurende de dagen en seizoenen.