Ventura Lambrate: slechts een enkele verrassing
11 april 2013, 10:44
Deze week is Architectenweb-redacteur Robert Muis aanwezig bij de Milan Design Week, de belangrijkste designbeurs van het jaar. Vandaag doet hij verslag van de Ventura Lambrate
.
“Het meest prikkelende design draait in feite niet om het eindproduct.”
Tekst en fotografie Robert Muis
Vier jaar geleden streken ontwerpers voor het eerst neer in de oude fabriekhallen en autogarages van de wijk Lambrate. Al heeft het de rauwe randjes nog behouden, ook Lambrate is inmiddels een geolied designdistrict dat elk jaar lijkt te groeien, in omvang en in elk geval in populariteit.
Dat is niet alleen positief: op sommige locaties is het eigenlijk te druk. Zo druk, dat er wachtrijen bij kleine ruimtes en trappen ontstaan, maar ook dat er hier en daar geëxposeerde objecten sneuvelen. Een ander nadeel van de ongebreidelde groei lijkt dat kwantiteit en kwaliteit niet gelijk op gaan.
Te vaak is het getoonde een keurig ontwerp, niets minder maar zeker niets meer. Veel houten meubilair, bijvoorbeeld, dat vakkundig is vervaardigd maar zich nauwelijks onderscheidt, er mooi uitziet maar onpraktisch is. Er is teveel van hetzelfde en zelfs sommige goede (conceptuele) ontwerpen zijn niet zo origineel als ze lijken, zoals serviesgoed waarvan de uitstraling de klei van herkomst reflecteert of schalen die zijn vervaardigd uit groentevezels.
Eenvoudig en modulair
Wat dan positief opvalt is de aandacht onder ontwerpers voor eenvoudige, sobere maar praktische en heldere, modulaire meubels, en met name kastsystemen. Voorbeelden daarvan waren te zien bij onder meer Atelier Belge, met planken die door inkepingen op verschillende wijzen kunnen worden gecombineerd, de jonge ontwerpers Filip Janssen en het Italiaanse merk Officine Tamborrino.
Dit merk is ontwikkeld door een fabrikant van stalen stellingkasten. Met zijn kennis van materiaal en van functionele stellingsystemen heeft het systeem ontworpen dat uitgaat van een simpele set aan staanders, planken en (opengewerkte) fronts. Daarmee kunnen kasten, met een verzorgde en teglijk stoere uitstraling naar wens worden opgebouwd. Er zijn bijpassende tafels en stoelen.
Vormen en kleuren
Verder blijkt populair: geometrische vormen, pastelachtige tinten. In sommige gevallen is een hedendaagse update van Memphis niet ver weg, zoals bij Rachel Griffin. Zij toont een serie bijzettafels uit verschillende materialen, met verschillende kleuren en in geometrische vormen. De materialen – van multiplex tot marmer –
vertegenwoordigen bovendien een verschillende waarde, waarmee Griffin wil laten nadenken over de waarde van het geheel.
Established & Sons is een bezoekje waard, onder andere voor de vloeiend gevormde meubels en muurplanken van Amanda Levete en Zaha Hadid. Bijzonder is ook de tafel van de Japanse ontwerper Jo Nagasaka. Hij heeft van planken het zachte hout weggeschuurd, zodat er een sterk gestructureerd oppervlak ontstaat. Deze planken zijn gegoten in een semitransparante wat een tafelblad met fraaie dieptewerking oplevert.
De designer als deejay
Maar het meest prikkelende design dat in Ventura Lambrate is getoond, draait feitelijk niet om het eindproduct. De stoel die Diederik Schneemann toont is een mix-up van tal van andere – beroemde –ontwerpen. Met dit product roept hij tal van pregnante vragen op.
In een tijd waarin met digitale technieken elk ontwerp kan worden gekopieerd, aangepast, driedimensionaal gescand, vervormd, gecombineerd en driedimensionaal geprint: hoe wordt auteursrecht dan beschermd? En hoever kan iemand gaan met het samplen en mixen van andermans ontwerpwerk, zonder in de gevarenzone van plagiaat te geraken?
Spannend en verontrustend, te midden van een wijk vol middelmatige, gedegen, en hier en daar verrassende ontwerpen.