De Nederlanders in Milaan bij Masterly en Orlandi
9 september 2021, 12:51
Dit jaar is de fuorisalone, net als de Supersalone, beperkter dan gewoonlijk, maar de verzamelde evenementen in Milaan bieden weer een mix van commerciële, kunstzinnige en design-presentaties. Voor kunst en ontwerp uit Nederland kun je naar Masterly en galerie Rossana Orlandi.
Voor de vijfde keer brengt Masterly ‘the Dutch in Milano’, zoals de baseline van het evenement luidt. Opnieuw is het 18e-eeuwse Palazzo Turati de locatie, die met zijn zuilengang rond een binnenplaats en rijk gedecoreerde zalen voor veel designs een perfect decor biedt. Hier brengt Masterly noviteiten naast al bekendere ontwerpen, en grotere merken naast zelfstandige ontwerpers en kunstenaars.
Sieraden voor het interieur
Ze passen heel goed, de Luxury Fences van Fransje Gimbrère, in de historische kamer met parketvloer en goudglanzende ornamentering. Toch zijn het de steeds soberder wordende, Scandinavisch en Japans geïnspireerde interieurs, waarop ze met het ontwerp reageert. De handgemaakte ‘weefsels’ bestaan uit messing elementjes die aaneengeregen en gedrapeerd zijn als sieraden voor het interieur. De verfijning en kwetsbaarheid versterkt Gimbrère door onregelmatigheden in het patroon.
Ook op locatie Corso Como is Gimbrère aanwezig. In 2017 studeerde ze af aan de Design Academy Eindhoven met Standing Textile(s), verrassende textielweefsels die fragiel oogden, maar stonden als een muur. In Corso Como laat ze vergelijkbare ontwerpen uit een grover, touwachtig materiaal zien.
Hala Yousif (Halle Design) maakt wandkleden met geometrische patronen, die ze kent uit haar vaderland Irak, gecombineerd met textielkennis die ze opdeed in Irak en verschillende Europese landen. Ze toont bij Masterly wandkleden die Yousif in samenwerking met het Textielmusuem in Tilburg heeft gemaakt; puur door het gebruik van verschillende materialen hebben de weefsels een 3D-effect, legt de ontwerpster uit.
Dessins op groot formaat
Irene van Ophoven ontwerpt grote grafische patronen, vaak met technieken als zeefdruk op textiel, die vervolgens digitaal worden omgezet toegepast op geschikte materialen en interieurproducten. Zo kunnen de patronen terecht komen op bijvoorbeeld behang, keramische tegels of textiel. Bij Masterly laat ze onder meer een levensgroot vouwgordijn met een kleurig, geometrisch patroon zien, maar ook behang en keramische tegels. Interessant zijn ook de (decoratieve en akoestische) wandpanelen uit Piñatex, een leerachtig materiaal van restanten uit de ananasindustrie. De grafische tekeningen maken het mogelijk de tegels en panelen willekeurig te installeren, wat snijverlies beperkt.
Ook Workingbert maakt digitale ontwerpen die op verschillende materialen en producten kunnen worden toegepast. De designs zijn abstract of door digitale bewerking geabstraheerde afbeeldingen, op enorme formaten: 3x20 meter voor gordijnen en 3x10 meter voor behang. Daarmee kunnen complete muren worden bekleed, of de interieurinrichter of –architect kiest een passend fragment uit het ontwerp. Door een spel van scherpte en onscherpte geeft hij de ontwerpen een ongelofelijke diepte, wat uitnodigt tot aanraking; ‘digitale tactiliteit’ noemt Workingbert dat. Het werkt zelfs bij het vloerkleed Spray, dat hij in Milaan toont.
Vloerkleden
Vloerkleden zijn enorm populair; dat is te zien op de Supersalone, maar ook bij Masterly. Naast Workingbert en Irene van Ophoven laten bijvoorbeeld Lizan Freijsen en ontwerpersduo Rive Roshan vloerkleden zien. Bij Freijssen zijn de organische, abstracte vormen afgeleid van verschillende schimmelsoorten; ze toont een aantal nieuwe kleden, waaronder een speciaal voor Palazzo Turati gemaakt exemplaar. Rive Roshan heeft een serie van drie vloerkleden, Ava's Painting, gebaseerd op de tekeningen van de driejarige dochter van het ontwerpduo. De kleden zijn geproduceerd door Moooi.
Opvallend zijn de Floor Jewels, die Roelfien Vos voor Van Besouw heeft ontworpen. De klassieker van Van Besouw, een katoenen luspool-kwaliteit die Benno Premsela in 1967 ontwierp, is voorzien van decoratieve randen. Vos ontwierp randen in leer met rechthoeken ruitvormen en cirkels, die inderdaad een halsketting voor het kleed lijken.
Monasch by Best Wool presenteerde de collectie Elements, getufte kleden naar ontwerp van ontwerpersduo Kranen/Gille met fraai lijnpatronen. De kleurstellingen heeft het duo gebaseerd op, zo leggen Jos Kranen and Johannes Gille uit, “fotografische en geschilderde interpretaties van vuur, water, aarde en lucht. Deze interpretaties werden vertaald naar de machine, wat resulteerde in een niet-herhalend patroon over 505 tuftnaalden.”
“Het is het eerste vloerkleed van steen, heb ik gehoord”, zegt Stefan Scholten over de stenen ‘karpetten’ die in Palazzo Turati liggen. Naast de twee stenen vloerkleden presenteert Studio Stefan Scholten tafels, baken en stoelen, die alle zijn vervaardigd uit afval van de marmerindustrie.
Gebruik van afval
In de producten zijn grotere restanten – soms geometrische, soms grillige vormen samengebracht met terrazzo; ook de resulterende dessins zijn soms geometrisch, soms willekeurig. De oppervlakken zijn altijd egaal. “Het zijn ook een soort discussiestukken”, zegt Scholten. “We moeten ons ook afvragen hoe het verder moet met deze steenindustrie, die zoveel afval achterlaat.” De meubels van Studio Stefan Scholten staan ook in de galerie van Rossana Orlandi.
Het oude woongebouw dat dient als galerie van Rossana Orlandi is, met een mix van expositie en opslag, altijd een feest om te bezoeken. Ook ditmaal, al is het aantal exposanten niet zo groot. Naast Scholten toont hier ook Nature Squared wat gedaan kan worden met afval. De van oorsprong Zwitserse onderneming verwerkt al jaren organisch afval als schelpen, vezels of eierschillen. Dat laatste wordt bijvoorbeeld gebruikt voor inlegwerk, waarmee Nature Squared bovendien een oude Aziatische traditie behoudt.
Het materiaal- en arbeidsintensieve werk heeft de onderneming nu vertaald naar een snellere productiemethode, die bovendien minder eierschalen (afkomstig van bijvoorbeeld bakkerijen en restaurants) vraagt. Hiermee maakt de onderneming tegels in verschillende formaten en met natuurlijke pigmenten in diverse kleuren. De Calcium Brick Collection heeft een uitstraling die zowel vertrouwd als verrassend oogt; een interessant product.
Fijne lijnen
Hans Endendijk, eveneens aanwezig bij zowel Masterly als Rossana Orlandi, heeft buitenmeubels uit accoya, waarvan de vloeiende vormen zijn gemaakt met een eigen techniek. Houten latten worden vervaardigd met afschuiningen om de gewenste ronding van het meubel te bereiken. Een koord dat door de latten loopt, trekt ze bij elkaar en creëert zo de vorm. De luie stoelen behouden overigens flexibiliteit en comfort. In Milaan toont hij een aantal modellen, maar de meubels zijn op maat te maken.
Thomas Eyck (t.e.) laat bij Rossana Orlandi een aantal nieuwe objecten zien, waaronder tinnen bloemen van RaR (Beate Reinheimer & Ulrike Rehm), geïnspireerd op de prijzen die het historische literaire genootschap Jeux Floraux bij poëziewedstrijden uitreikte. ‘Blumenspiel’, bestaat uit vijf platte bloemen die aan de voor- en achterzijde nauwkeurig zijn gedetailleerd, maar van opzij slechts een dunne lijn. Daarmee verwijst RaR ook naar zowel een herbarium als de oude tinnen soldaatjes.
Rive Roshan treffen we eveneens aan bij Rossana Orlandi. Iets uitgebreider dan bij Masterly toont het duo hier een nieuwe serie objecten (vazen, tafelspiegel) die zijn vervaardigd door het 3D-printen met gekleurd zand. Met de draaiingen en lijnen in het ontwerp creëren de ontwerpers een beeld alsof de objecten zijn gestold in beweging.
Van een Japanse verfijning is wederom het serviesgoed van Aldo Bakker. Kopjes, schalen, karafjes en een kaarsenstandaard zijn vervaardigd uit antracietkleurig porselein, dat met de hand is gepolijst, waardoor het een dicht en matglanzend oppervlak heeft. Fraai, hoe Bakker een karafje en een kopje tot een enkel object heeft gecombineerd.