Svalbard Volkshogeschool, Spitsbergen
27 juni
Svalbard Folkehøgskole is een wonderlijke plek. Dit vooruitstrevende onderwijsproject biedt een magische, onvergetelijke ervaring voor zijn leerlingen. Bij de keuze van de vloerbedekking was Polyfor in staat om opties te bieden die, net als de lokale Arctische fauna, naadloos opgaan in de omgeving.
Locatie: Spitsbergen, Noorwegen
Gebruikte producten: Palettone PUR, Polysafe Verona Original PUR
Sector: Onderwijs
Longyearbyen is 's werelds meest noordelijke nederzetting met meer dan 1000 inwoners. Het ligt op de Noorse archipel - of eilandengroep - Svalbard, ten noorden van de poolcirkel, ver verwijderd van de beschaving die mensen op het vasteland ervaren.
Het bood een ambitieuze omgeving voor een educatief centrum als geen ander. Hoewel het voor velen geografisch buiten bereik ligt, is het allesbehalve ver verwijderd van modern design en innovatie.
Onder de internationale gemeenschap van Spitsbergen bevindt zich Martin Øen, die projectmanager was voor de Svalbard Folkehøgskole namens Hære Arctic, dat toezicht houdt op uiteenlopende unieke bouwprojecten in Scandinavische gebieden.
Øen woont in Spitsbergen met zijn vrouw Audhild - die ook voor Hære Arctic werkt - en hun jonge dochter. Als ervaren civiel ingenieur leidde hij de uitdagende voltooiing van deze duurzame school met een adembenemend uitzicht op ijsfjorden en gletsjers.
De school - plaatselijk bekend als volksuniversiteit - is er een zonder examens en bedoeld voor jongvolwassenen die klaar zijn met de middelbare school om tijdelijk in Longyearbyen te wonen. De school biedt buitenactiviteiten, kunst en wetenschap, en creëert zo een gedenkwaardig tussenjaar voor haar studenten.
Het architectonisch ontwerp werd geleid door Heidi Hauen, met interieurontwerp van Vilde Øritsland Houge, beiden medewerkers van LINK Arkitektur, Noorwegen.
Het op maat gemaakte meubilair is een creatie van Eli Marie Angen - een inwoner van Longyearbyen en interieurarchitect voor AFRY Ark Studio - die gerecyclede materialen heeft gebruikt uit de stilgelegde kolenmijn in het nabijgelegen Sveagruva, samen met overtollig textiel uit het plaatselijke ziekenhuis. De Svalbard Folkehøgskole grenst aan de Campus Sjøskrenten en sluit aan op de reeds bestaande internaatsaccommodatie voor leerlingen van andere nabijgelegen scholen. Het gevelmateriaal is gebeitst, houten gevelbekleding geïnspireerd op het traditionele zwarte, rode en gele kleurenschema dat gebruikelijk is in de architectuur van Spitsbergen.
De twee verdiepingen tellende school biedt plaats aan 130 leerlingen. Naast klaslokalen heeft het nieuwe gebouw een auditorium voor meer dan 200 mensen, een commerciële keuken met eetzaal, kantoorruimte, een werkplaats en een magazijn. Landschappelijke buitenzones - gebruikt voor activiteiten, sociale gemeenschapsevenementen en parkeerplaatsen voor sneeuwscooters - vullen de faciliteiten op het terrein aan.
Verderop hebben studenten toegang tot een nabijgelegen sporthal, zwembad, trainingsruimte, bioscoop, eetgelegenheden, cafés en pubs, wat allemaal bijdraagt aan hun cultureel dichte ervaring in Longyearbyen.
Duurzaamheid stond centraal in de ontwerpopdracht. LINK Arkitektur stelde zich voor dat de Svalbard Folkehøgskole een gebouw voor de toekomst zou zijn, gemaakt met lage (zo niet nul) emissies. Houge koos voor het gebruik van grote hoeveelheden massief hout, met extra materialen die werden gerecycled uit naburige gebouwen in Sveagruva en Lia. Dit levende materiaal zorgde voor een warm binnenklimaat als tegenwicht voor het harde Arctische klimaat buiten. Het gebouw moest ook voldoen aan de kenmerken van de Passive House Standard, die bekend staat als de toonaangevende standaard voor energiezuinig bouwen. De bouw van Svalbard Folkehøgskole was binnen twaalf maanden voltooid. Op het hoogtepunt had Øen ongeveer vijftig werknemers tegelijkertijd aan het werk.
1. Esthetisch gezien moest de vloer een aanvulling zijn op de prachtig lichte houten wandoppervlakken en het bijpassende meubilair en tegelijkertijd de kleuren van het algemene ontwerpconcept aanvullen, inclusief het omringende externe landschap.
2. Praktisch gezien was het essentieel dat de vloeren slijtvast waren vanwege de enorme hoeveelheden sneeuw in Longyearbyen.
3. Aangezien het gebouw moest voldoen aan de eisen voor luminantiecontrast (d.w.z. lichtreflectie), was het van vitaal belang dat de gekozen vloerbedekking het vereiste luminantieverschil met die van de muren kon handhaven.
4. Om de verschillende zones en functies in de ruimte te benadrukken, had de gekozen vloerserie verschillende kleuropties nodig, plus een rustige matte textuur.
De Palettone en Polysafe Verona collecties van Polyflor voldeden aan alle vier de vereisten.
De eersteklas vloeren van Polyflor vormden een perfecte aanvulling op de binnenhuisdecoratie en de houten structuur, terwijl de installatie voor mijn team eenvoudig was, ondanks de bitter koude temperaturen in Spitsbergen.