In het ontwerpen van gebouwen vond Herman Hertzberger het belangrijk dat een (interieur)omgeving verschillende mogelijkheden voor gebruik biedt. Ruimten moeten in zijn opvatting mogelijkheden bieden om je plek te bepalen ten opzichte van de ander, om contact te maken of jezelf terug te trekken. De tribunetrap is daar een goed voorbeeld van; met zijn boeken over schoolontwerpen en concrete voorbeelden zoals in zijn ontwerp van de Apolloscholen in Amsterdam wekte hij interesse voor de tribunetrap.
De trappen met een combinatie van hoge en lage treden lijken de laatste jaren in steeds meer (basis)scholen te worden toegepast. Ze zijn er in verschillende soorten en maten: van breed naar een aula of speelruimte uitwaaierende trappartijen tot eerder functionele stijgpunten die met een intiem hoekje aan zitplekken zijn uitgebreid. Het zijn trappen die gebruikt kunnen worden voor voorstellingen of presentaties, waar kinderen kunnen samenwerken en -spelen, of een eigen plekje kunne vinden. Niet alleen binnen het gebouw: soms zijn tribunetrappen ook aan de buitenzijde van de school toegepast.