In een dicht bebouwde omgeving kan de trapsgewijze opbouw een schakel vormen tussen lage gebouwen aan de ene en hoge bebouwing aan de andere zijde; of de getrapte vorm zorgt voor een de overgang van een stedelijke omgeving naar een open gebied, zoals een haven, park of polderlandschap.
Door het verspringen van het gebouw oogt het minder massief. Als de ontstane terrassen dan ook nog eens royaal van (geïntegreerd) groen zijn voorzien, verzacht dat de stenen uitstraling en biedt het gebouw een aantrekkelijk beeld voor de omgeving. Bezonning van de openbare ruimte of daglicht voor een naastgelegengebouw kunnen ook redenen zijn om een gebouw af te schuinen.
Ook het creëren van terrassen kan reden zijn om een getrapt gebouw te ontwerpen, bijvoorbeeld als er op maaiveld geen ruimte is voor een aantrekkelijke buitenruimte. Voor de bewoners bieden de getrapte terrassen tal van voordelen: het betekent een vergroting van hun leefoppervlakte met buitenruimte, ruime lichtinval in de woning door het ontbreken van balkons die daglicht wegnemen, en vaak krijgen de bewoners een riant uitzicht.