Martine de Vaan, wandelend over de Utrechtse singel

En route (3): Martine de Vaan integreert wandelen in haar werk

7 augustus 2017, 11:07

De manier waarop we ons door het (stedelijk) landschap bewegen is snel aan het veranderen. Deze zomer interviewt de redactie van Architectenweb daarom een aantal ontwerpers die hier hun eigen visie op of beleving bij hebben. In de derde aflevering vertelt Martine de Vaan (Rijksvastgoedbedrijf en Weeting – have a walking meeting) hoe zij wandelen integreert in haar werk en dagelijks leven.

Zeven kilometer legt Martine de Vaan dagelijks wandelend af. Niet dat de projectmanager duurzame innovatie en gebiedsontwikkeling bij het Rijksvastgoedbedrijf zich hiervoor in allerlei bochten wringt, omlopen naar het werk of het station is voor haar volstrekt overbodig. Ook tijdens werkuren ziet ze voldoende mogelijkheden om een deel van de gestelde loopafstand af te leggen.

“Op een gemiddelde doordeweekse dag vergader ik minimaal drie kilometer”, zegt De Vaan, “verder integreer ik ongeveer anderhalve kilometer wandelen in mijn reizen en bel ik soms lopend. Als ik met vrienden afspreek, gaan we eerst een uur lopen en daarna bijvoorbeeld twee uur wat eten of drinken. Door zo’n combinatie van dingen kom ik aan mijn dagelijks aantal kilometers.”

Zitten
In Nederland ontstaat de laatste jaren steeds meer het bewustzijn dat we te veel zitten. Op kantoor, in de auto, voor de tv, noem de voorbeelden maar op. Zitten is het nieuwe roken, luidt het adagium. Veel kantoren worden al ingericht als ‘gezonde werkomgeving’, waar werknemers meer kunnen bewegen en als ze willen van werkhouding veranderen. De Vaan gaat nog een stap verder, door haar werkomgeving uit te breiden naar buiten.

“Ik heb altijd van wandelen gehouden. Alleen associeerde ik dat met in het weekend vijftien kilometer in de natuur lopen, niet zozeer dat je het integreert in het dagelijks leven. Bij mij is het begonnen toen ik eens drie afspraken achter elkaar had tussen negen en twaalf in de ochtend. Voor mijn werk ben ik veel met de trein onderweg en dan spreek ik vaak op stations en in cafés af voor overleg. Ik weet nog dat ik die dag weg fietste van het station in Utrecht, waar ik woon, en me bevrijd voelde. Bevrijd uit het rumoer van het stationsrestaurant, bevrijd van het zitten en bevrijd van de zoveelste kop koffie.”

Onderweg naar huis begon het idee op te borrelen om de zaken anders aan te pakken, wat uiteindelijk resulteerde in de ontwikkeling van Weeting (een versmelting van de woorden walking en meeting) naast haar reguliere baan. “Op de singel zag ik mensen heerlijk lopen in de zon, dat bracht me een paar dagen later op het idee om vergaderen en wandelen te gaan combineren”, vertelt De Vaan.

“Ik bedacht me ook dat je wel routes moet maken om dat goed voor elkaar te krijgen. Je wilt natuurlijk dat je op tijd terug bent en onderweg niet gestoord wordt door te veel kruisingen of druk verkeer, je moet naast elkaar kunnen blijven lopen. Dat vraagt om een uitgestippelde en rustige route. Zo ben ik op het idee voor de Weeting-routes gekomen.”

Geen gemeengoed
Hoewel er meer mensen zijn die het zo doen, is lopend vergaderen bepaald geen gemeengoed. Het is vooral geschikt voor kleinere overlegmomenten met twee tot drie personen. “Je moet zo’n vergadering van tevoren afspreken, niet mensen verassen met het idee op de dag zelf. Ook moet je aan praktische dingen denken, zoals het dragen van schoenen waar je goed op kunt lopen. En je moet natuurlijk een goede route hebben.”

Mensen die een lopende vergadering afwijzen, treft De Vaan naar eigen zeggen nauwelijks. “Ze vinden het vaak juist interessant. Een verschil met een vergadering waarbij je zit, is dat mensen sneller te zake komen. Doordat je naast elkaar loopt en elkaar niet aankijkt, kom je makkelijker to the point. Je zit niet in klassieke vergaderrituelen, waarbij je allerlei dingen hoort te doen. Mijn ervaring is bovendien dat mensen zich beter voorbereiden; je kunt niet lopend door stukken scrollen op je iPad.”

Notuleren hoeft volgens De Vaan voor veel overleggen ook geen probleem te zijn. “Daar zijn allerlei manieren voor. Zo kun je even blijven staan om iets op te schrijven of tegen je telefoon praten, zoiets verschilt per situatie en persoon. Ik loop vaak met een collega een rondje Hofvijver in Den Haag en op het eind zetten we tien minuten de belangrijkste zaken op een rij. Dat noem ik dan de recap-weeting, ha ha.”

Productiever
Mensen die gedurende de werkdag wandelen, krijgen meer lichaamsbeweging, daglicht en frisse lucht dan hun collega’s die binnen blijven zitten. Bovendien zijn ze volgens meerdere recente onderzoeken productiever. Volgens De Vaan, die hoog in de Duurzame Top 50 van ABN AMRO eindigde dit jaar, heeft wandelen nog een groot voordeel.

“Het interessante van lopen is dat je tegelijkertijd ook bent. Het klinkt misschien filosofisch, maar het gaat er bij wandelen niet alleen om dat je je lichaam verplaatst van a naar b. Je geniet ook van de tocht en hebt meer rust. Bovendien wordt de stad meer van jou als je er doorheen loopt. Mijn ‘territorium’ in Utrecht loopt nu bijvoorbeeld al tot het Louis Hartlooper-complex, 2,9 kilometer van mijn huis”, zegt De Vaan.

Met het idee van Walking Being hoopt De Vaan ook anderen meer in verbinding te brengen met de stad. “Met collega’s van het Rijksvastgoedbedrijf loop ik vaak via het Malieveld het Haagse Bos in. Daar ligt echter wel de Utrechtsebaan tussen, wat betekent dat we zeshonderd meter moeten omlopen om er te komen. Mensen die meegaan, zeggen allemaal dat er een voetgangersbrug zou moeten komen en dat vind ik gaaf. Ze beginnen echt op een andere manier naar de stad te kijken.”

Heb jij een voorliefde voor een bepaald vervoersmiddel of een eigen manier waarop je je door het (stedelijk) landschap beweegt, en zou je het leuk vinden om hierover geïnterviewd te worden? Geef je dan op voor de zomerserie 'En route' door een e-mail te sturen naar redactie@architectenweb.nl en wie weet figureer jij straks ook in deze serie.

Trefwoorden

en route zomerserie wandelen martine de vaan

1	Realisatie omvangrijk houten gebouw van Nudus voor Havenbedrijf Rotterdam stap dichterbij woensdag, 20 november
2	Museum Kruithuis ’s-Hertogenbosch officieel geopend na zorgvuldige transformatie dinsdag, 19 november
3	Team onder leiding van KAAN Architecten ontwerpt geavanceerd onderzoeksgebouw in Lausanne maandag, 18 november
4	Een houten villa genesteld in het bos donderdag, 21 november
5	Sereen toevluchtsoord hoog boven de stedelijke drukte woensdag, 20 november

Gerelateerde nieuwsberichten

En route (4): Armand Paardekooper op werkreis door Sri Lanka

14 augustus 2017

En Route (5): het multifunctionele fietsen van Rick ten Doeschate

23 augustus 2017

Terugblik zomerserie En route

4 september 2017

En route: architect Reimar von Meding (KAW) reist zakelijk met de trein

19 juli 2017

En route (2): Jan Benthem's liefde voor oude auto's, fietsen en vliegen

31 juli 2017

Meld je aan voor de zomerserie ‘En route’

12 juni 2017

Meld je aan voor de Architectenweb zomerserie ‘Offline’

29 mei 2019

Online sessie over ruimte voor lopen in de stad

23 juni 2022

Toon alles

Andere nieuwsberichten

Meerstemmige geschiedenis en toekomst architectuur centraal tijdens symposium

Gisteren, 15:50

Op maandag 2 december organiseert Arcam in Pakhuis de Zwijger Amsterdam het symposium Hervertellingen. Het symposium draait om het meerstemmiger maken van de geschiedenis en toekomst van de Amsterdamse architectuur.

Tijdelijke woningen voor Oekraïense vluchtelingen en starters in Eemnes

Gisteren, 13:46

In Eemnes zijn ruim veertig tijdelijke woningen voor Oekraïense vluchtelingen en jonge starters naar ontwerp van Studio Selva opgeleverd. Met name in het ontwerp voor openbare ruimte naar manieren gezocht om het gemeenschapsgevoel te bevorderen.

De Warren ontvangt Ammodo Architecture Award

Gisteren, 10:48

De Ammodo Architecture Award is een nieuwe internationale architectuurprijs om de wereldwijde ontwikkeling van toonaangevende sociaal en ecologisch verantwoorde architectuur te stimuleren.

Een houten villa genesteld in het bos

21 november, 5:31

Het ontwerp van Kumiki Architecture voor Bosvilla Oostvoorne is erop gericht dat de familiewoning als het ware opgaat in de natuur. De volumes van de benedenverdieping liggen iets verzonken en de gevel is bekleed met gebrand hout.