Licht, lucht en rust bij NRC
2 december 2022
Het kantoor van NRC was volgens medewerkers te lawaaierig, te vol en te druk. “Het was duidelijk dat we hier wat aan moesten doen”, aldus programmamanager Dick van Eijk. De hulp van PD Group werd ingeschakeld en inmiddels is een groot deel van het kantoor van NRC verbouwd. Volgens Dick is er weer ‘licht, lucht en rust’ in het gebouw neergedaald.
Midden in het centrum van de bruisende hoofdstad staat het hoofdkantoor van NRC. “De locatie van ons kantoor is geweldig, daar heeft niemand iets op aan te merken. Maar uit het onderzoek dat we in 2018 onder medewerkers hebben gehouden, kwam naar voren dat er wel serieuze klachten waren over de werkplekken in het pand. Veel medewerkers vonden het te druk, te vol, te lawaaierig en de klimaatregeling was niet goed. We hadden al snel door dat we met een paar nieuwe lampen er niet zouden komen. We zijn op zoek gegaan naar partners en zijn zo bij PD Group terecht gekomen.”
Aan het woord is Dick van Eijk, programmamanager bij NRC. “Ik heb een scala aan verantwoordelijkheden en doe veel projecten. De verbouwing van ons interieur is op dit moment het grootste project waar ik mee bezig ben.”
Kleinere bureaus en differentiatie van werkplekken“Samen met PD Group hebben we in 2019 nogmaals een onderzoek gedaan naar hoe de medewerkers van NRC hun werkplek ervaren. De uitkomsten bevestigden het eerdere onderzoek. We zijn toen de grote lijnen gaan uitzetten van welke kant een verbouwing op zou moeten.”
Dick vertelt dat er toen twee uitgangspunten naar voren kwamen. “We wilden kleinere bureaus, want daarmee schep je ruimte. In de oude situatie zagen we dat de meeste bureaus vol met papieren en rotzooi lagen. Daar was ook ruimte voor, want het waren hele grote bureaus. Door de bureaus wat kleiner te maken los je dat probleem op.”
Het tweede uitgangspunt is volgens Dick meer differentiatie van werkplekken. “Er waren klachten over onrust en er waren weinig plekken waar je geconcentreerd kon werken. Ook waren er te weinig plekken om te overleggen of even te telefoneren. Dan liepen mensen bijvoorbeeld het trappenhuis in om rustig te kunnen bellen. Dat wilden we verbeteren.”
Waarom ga je naar kantoor?
Dick is vervolgens met de leidinggevenden van alle afdelingen gesprekken gaan voeren of de specifieke behoeften. “Elke afdeling heeft andere wensen, maar bij alle gesprekken was kwantificering het belangrijkste onderdeel. Dus hoeveel concentratiewerkplekken of overlegruimtes heb je nodig? Door de coronapandemie en het thuiswerken hebben we andere ideeën gekregen over waarom je naar kantoor gaat. Mensen komen hier niet meer naartoe om alleen te werken achter hun laptop. Dat kunnen ze thuis ook. Maar ze komen ook vaak naar kantoor om te brainstormen, collega’s te ontmoeten en te vergaderen. Of juist om in alle rust aan een groot artikel te werken. Dat betekent dat door de pandemie de behoefte aan verschillende soorten werkplekken nog groter werd.”
OntmoetingsverdiepingNa alle gesprekken begint het ontwerpproces. “Samen met Orlando (Tjin Asjoe, architect – red.) hebben we gekeken wat mogelijk was. Dit pand heeft zes verdiepingen, waarvan we de vijfde en zesde verdieping verhuurd hadden. We wilden meer vierkante meters en hebben toen besloten om de zesde verdieping bij ons kantoor te betrekken.”
Tijdens het ontwerpproces is de indeling van de afdelingen veranderd. “We hadden hier op de eerste verdieping een vergaderzaal. Voor elke vergadering stond er voor de deur van de ruimte een groep mensen te wachten en te praten. En na de vergadering kwamen de mensen weer luidruchtig naar buiten. Dit leidde de mensen af die in de buurt zaten te werken en gaf onrust. Daarom hebben we de grote vergaderzalen weggehaald van de afdelingen en naar de zesde verdieping verplaatst.”
Op de zesde verdieping komt geen aparte afdeling, legt Dick uit, maar het wordt een ontmoetingsverdieping. “Er is ruimte voor formele ontmoetingen, bijvoorbeeld in de vergaderzaal. Maar informeel ontmoeten kan ook, want je kunt er lunchen, koffiedrinken en er is een dakterras.”
‘Niet het meest flexibele pand
’Het pand van NRC is niet het meest flexibele pand volgens Dick. “We hebben vier niet zo grote verdiepingen, met een groot atrium in het midden. Maar we wilden bij het nieuwe ontwerp de betonconstructie intact laten, dus wat betreft de ruimte moesten er in het ontwerp best wat concessies worden gedaan. Bovendien is het plafond heel laag, dus een systeemplafond is niet mogelijk. Dat levert een wirwar aan buizen, slangen en snoeren, maar het beperkt ook de plekken waar je lampen op kunt hangen en waar je ventilatieroosters kunt plaatsen.” Dan voegt hij er met een glimlach aan toe: “Los van die beperkingen is dit natuurlijk een fantastisch pand met veel ramen op een fantastische locatie.”
Een schuifpuzzel
Een verbouwing uitvoeren op een krap behuisde krantenredactie waar alleen op zaterdag (haast) niemand aanwezig is, is best uitdaging. “Maar we hadden grote meevallers”, lacht Dick. “Door de pandemie waren heel veel mensen thuis aan het werk. We hebben de zesde verdieping als schuifverdieping gebruikt, met tijdelijke werkplekken. Dus toen de eerste verdieping werd verbouwd, werkten die mensen op de zesde. Nu zit de tweede verdieping op de zesde. Eind 2021 gaan we de zesde verdieping verbouwen.”
En de derde en vierde etage dan? “Die komen later aan bod. Op verdieping één en twee was de nood het hoogst. En verdieping zes hebben we nodig om het gemeenschappelijke karakter van het bedrijf vorm te geven. Binnenkort ga ik gesprekken houden met de afdelingshoofden van de derde en vierde etage. Want er zijn de afgelopen maanden weer andere behoeftes ontstaan. Een ontwerp voor deze verdiepingen is al wel gemaakt, maar dat kan aangepast worden.”
Het resultaat
De eerste verdieping van het kantoor van NRC is inmiddels volledig verbouwd door PD Group en Dick geeft een rondleiding. “We hadden hier eerst grote blokken van zes of acht bureaus aan elkaar vast. Alleen het frame van een duoblok woog al 128 kilo, de rest was nog zwaarder. Dat kon je dus niet verplaatsen en was heel inflexibel. Nu hebben we kleine bureaus en duowerkplekken, dan kun je makkelijker aanpassingen doen. Het aantal werkplekken is nagenoeg gelijk gebleven, dat wel. Maar het is alleen anders gedifferentieerd, met meer zitjes, concentratiewerkplekken en overlegruimten.”
Niemand op de eerste verdieping heeft een eigen bureau, legt de programmamanager uit. “Maar er zijn wel functie gebonden bureaus en dat komt soms tot uitdrukking in de grootte van een bureau. Een vormgever werkt bijvoorbeeld op twee schermen en heeft dus een groter bureau nodig.”
Op de eerste verdieping zijn er minder werkplekken dan er mensen werken. “Dat komt omdat de drie grootste nieuwsredacties, binnenland, buitenland en economie, daar zitten. Die redacties hebben veel verslaggevers die vaak op pad zijn. Dus die zijn niet vaak op kantoor en bezetten dus ook niet vaak een werkplek. Maar bijvoorbeeld de boekenredactie, die het wekelijkse boekenkatern maakt, bestaat voornamelijk uit eindredacteuren. Zij redigeren recensies die door andere mensen zijn gemaakt, of ze schrijven zelf. En dat doen ze op kantoor. Het verschilt dus per afdeling hoeveel werkplekken ten opzichte van het aantal werknemers moeten zijn.”
‘Goed voor het fysiek en mentaal welbevinden’
Nu de eerste verdieping helemaal is verbouwd naar aanleiding van de wensen van de medewerkers, hoe zijn de reacties? “Die zijn positief, mensen vinden het fijn.” Dick glimlacht. “Ze zijn heel blij met de Rocks, de zitsta bureaus van Design Djunky. We hadden er al een paar van een andere fabrikant voor de verbouwing, Maar die moest je handmatig hoger en lager zetten, veel te veel gedoe. Nu is het in hoogte verstellen zo simpel, er wordt volop gebruik van gemaakt. Je ziet overal mensen staand werken. En dat draagt bij aan het fysiek en mentaal welbevinden van de medewerkers, dus dat is heel fijn.”
Dick merkt op dat afdelingen en werkzaamheden veranderen in de loop der tijd. “Ook al tijdens de verbouwing. Dus we gaan hier op de eerste verdieping op het podium toch nog wat werkplekken aanpassen. Zodat er niet alleen redacteuren, maar ook vormgevers kunnen zitten, met name tijdens de avonddienst. Overdag werken er weer anderen, het moet dus heel flexibel zijn.” Dan besluit hij: “Zo zie je dat het in de praktijk soms anders is dan op papier. Het gaat om het welbevinden van onze medewerkers. Dat verbeter je niet in een keer, maar in stappen.”