Opgelichte architect: ‘Wat kon me gebeuren?’

29 mei 2012, 17:23

Hoe verraderlijk het is om op een prachtige aanbieding uit China in te gaan, blijkt uit het relaas van een Groningse architect. Ondanks een positief advies van onder meer de Nederlandse ambassade, bleek de opdrachtgever voor een groot project in Kunming toch nep. “Aan de manier waarop hij met zijn vingers bewoog, zag ik dat het om geld ging.”

“Ik dacht eerst dat ik de enige was die zoiets had meegemaakt, maar uit de berichten van vorige week op Architectenweb bleek dat veel meer collega’s het is overkomen”, zegt de Groninger, die niet met zijn naam in de publiciteit wil. Ook hij is ondanks de nodige argwaan ingegaan op een aanbieding voor een groot project in China.

“We kregen via ons algemene e-mailadres de vraag of we belangstelling hadden voor een woongebouw met 23 etages in Kunming. We dachten meteen: dit is spam, want we konden ons niet voorstellen dat iemand ons op zo’n manier voor een opdracht van deze omvang zou benaderen. Toch waren we ook nieuwsgierig, dus hebben we een mailtje terug gestuurd met het verzoek om meer informatie.”

Dat kwam er, inclusief een concept voor een contract. De architect liet het controleren door juristen en vroeg Netherlands Business Support om de gegevens van de opdrachtgever na te gaan. “Het was geen groot bedrijf, zeiden ze, maar het was keurig in orde.”

Visum
De opdrachtgever accepteerde de voorgestelde wijzigingen in het contract en vroeg bij het Chinese consulaat een visum aan voor de architect. “Vervolgens ben ik naar China afgereisd. Netherlands Business Support was positief, de ambassade ook, dus was kon me gebeuren?”

De architect werd door twee ‘secretaresses’ afgehaald van het vliegveld. In zijn hotel volgde een kennismaking met een man, die hem de volgende dag naar de beoogde bouwlocatie leidde. “Daar liep een man rond die ik meteen niet vertrouwde. Hij werd voorgesteld als de baas, maar hij had weinig niveau”, zegt de Groninger.

“De man sprak geen Engels en aan de manier waarop hij met zijn vingers bewoog, zag ik dat het om geld ging. Mij werd verteld dat de opdrachtgever deels een staatsbedrijf was en dat de partijleider een cadeautje moest hebben. Dat leek me niet zo raar, dus daar stemde ik mee in.”

Voor het tekenen van het contract werd de architect naar een ‘gebouw vol klatergoud’ geleid. “Toen ik binnenkwam, zat er een aantal mensen voor mij te applaudisseren. We hebben onze handtekening onder het contract gezet en ook de partijleider zou zijn stempel komen zetten. Eerst moest het cadeau worden geregeld.”

Met de als baas gepresenteerde man ging hij vervolgens naar een naastgelegen supermarkt, waar voor vijfduizend euro aan sigaretten moest worden afgerekend. “Helaas had ik de verkeerde creditcard bij me, waarop slecht een paar honderd euro stond. Ik stelde voor dat ik het bedrag later zou overmaken en dat hij het nu voorschoot. Nou, dat kon echt niet.”

Contract op zak
Uiteindelijk ging de opdrachtgever er toch mee akkoord, dus liet hij het geld overschrijven vanaf zijn bureau. De partijleider liet zich evenwel niet zien en de ‘vertegenwoordigers’ van de opdrachtgever maakten onderling ruzie. Toch meende de architect een contract op zak te hebben, inclusief de stempel van de partijleider.

De volgende dag ontmoette hij in het hotel een vrouw, die als handelsattaché in Europa bleek te hebben gewerkt. Zij vond het verhaal niet helemaal in de haak en bood aan het een en ander voor hem uit te zoeken.

“Toen ik weer thuis was, vertelde ze me dat de mensen met wie ik zaken had gedaan, niet bekend waren bij het bedrijf dat ze zeiden te vertegenwoordigen. Het bedrijf zelf vertelde het niet leuk te vinden, maar dat zoiets nooit eerder was gebeurd.”

In samenwerking met de Chinese vrouw gaat de architect nu aangifte doen van valsheid in geschrifte. “Ik heb hun bankrekeningnummer. Ze zitten bij een gerenommeerde bank, dus ze moeten te traceren zijn.”

B-film
Voor de architect blijft het gissen waarom deze mensen zoveel moeite hebben gedaan voor vijfduizend euro. “Ze hebben er veel tijd en mensen in gestoken. Bovendien zijn ze erg in de kijker gelopen door me hun rekeningnummer te geven en zelfs met me op de foto en film te gaan. Om dat laatste vroegen ze zelf. Het lijkt wel een B-film.”

Trefwoorden

fraude china kunming

1	Aanpak Zuid-Hollandse verkeersader kost tientallen miljoenen meer maandag, 21 juli
2	Twee belangrijke mijlpalen bereikt bij verbouwing station Groningen woensdag, 23 juli
3	Het Binnenhof – Raad van State keert terug naar oude Volle Raadzaal maandag, 21 juli
4	Architectenweb Sportzomer: paardrijden is voor Marlies Rohmer de ultieme vorm van samenwerken dinsdag, 22 juli
5	Architectenweb Sportzomer: Joeri van Ommeren maakt zijn hoofd leeg op de surfplank donderdag, 24 juli

Gerelateerde nieuwsberichten

‘Niet alleen architecten maken vuile handen’

6 juni 2012

Meer gedwongen huisuitzettingen in China

11 oktober 2012

‘Fraude Chinese opdrachtgever niet bewezen’

23 mei 2012

Fraude: ook bureaus in andere landen benaderd

24 mei 2012

‘Geen peil te trekken op Chinese markt’

25 mei 2012

Fraude: Nederlanders zien af van ontmoeting met Guiying

24 mei 2012

Chinese fraudeur dupeert Nederlandse bureaus

22 mei 2012

Toon alles

Andere nieuwsberichten

Frissere uitstraling voor verduurzaamde flat in Nijmegen

Gisteren, 09:19

Naar ontwerp van opZoom architecten is appartementencomplex De Grote Zwaan in Nijmegen gerenoveerd en verduurzaamd. Het gebouw in stadsdeel Dukenburg is zowel van binnen als buiten opgefrist.

Architectenweb Sportzomer: Joeri van Ommeren maakt zijn hoofd leeg op de surfplank

24 juli, 9:20

Architectenweb interviewt deze zomer architecten die naast hun werk fanatiek sporten of een bijzondere sport beoefenen. In de vierde aflevering spreken we met Joeri van Ommeren, die naast zijn werk regelmatig surft.

Twee belangrijke mijlpalen bereikt bij verbouwing station Groningen

23 juli, 9:11

De meest in het oog springende ingreep is de voltooiing van een nieuwe, ondergrondse reizigerspassage naar de perrons. Daarnaast zijn bestaande sporen vervangen door nieuwe.

Architectenweb Sportzomer: paardrijden is voor Marlies Rohmer de ultieme vorm van samenwerken

22 juli, 9:10

“Juist die IJslandse paarden staan nog redelijk dicht bij de natuur, groeien op in kuddes en kunnen behoorlijk eigenwijs zijn – dat is het leuke eraan.”