De nieuwe Pathé-bioscoop – met zijn opvallende bakstenen gevel – is inmiddels een blikvanger
van de stad Leeuwarden. De bioscoop, gelegen in de historische binnenstad, is 17 meter hoog en
41 meter breed en bevat zeven filmzalen. De zwierige, sculpturale bakstenen gevel, met zijn
vloeiende lijnen, reliëfmetselwerk en gelede poten bij de entrée, roept associaties op met een
geschubd dierlijk lichaam.
Versterking van het uitgaansgebied
Het ontwerp van de nieuwe bioscoop vergroot de kwaliteit van het uitgaansgebied in het historisch centrum van Leeuwarden. Het gebouw ligt tussen stadsschouwburg De Harmonie en het Paleis van Justitie. Tezamen vormen ze een strook met bijzondere culturele gebouwen, die gecompleteerd wordt door het Fries Museum. Alle gebouwen in deze zone hebben een eigen, sterke vormgeving en identiteit. Het bestemmingsplan voorzag voor de bioscoop ook in een gebouw met een sterke eigen identiteit. Die ambitie bestond ook bij de opdrachtgever, Pathé Theatres B.V.
Illusie en associatie
Het ontwerp van de nieuwe bioscoop is gemaakt door WAM architecten in samenwerking met EUP design. Traditioneel is het historisch centrum van Leeuwarden opgebouwd uit oranjerode baksteen. Het gebouw voegt zich naar de morfologie van de stad en de traditie van het gebruik van de oranjerode baksteen, maar onderscheidt zich door de vorm en de associaties die het oproept. Het kent verschillende gedaantes, uitgevoerd in één materiaal: die oranjerode baksteen. Aan het Zaailand toont het gebouw zich als een strak, rechthoekig en gesloten volume, dat in de zijgevels in een geleidelijke beweging overgaat in vloeiende, barokke vormen. Aan het Ruiterskwartier opent het gebouw zich en toont het zich als twee volumes op gelede poten. Waar de twee volumes elkaar net niet raken, opent het gebouw zich over de volle hoogte. Daar bevindt zich de entree, die de bezoekers uitnodigt om naar binnen te gaan. De gevel is uitgevoerd in reliëfmetselwerk, als ware het een geschubde huid.
Over het ontwerp zegt architect Wilfried van Winden: ‘Het gebouw is een introductie op de illusoire wereld van film. In de illusie reiken film en architectuur elkaar de hand. Het gebouw toont zich in verschillende gedaanten door zijn mengeling van abstracte en figuratieve architectuur. Aan het Ruiterskwartier roepen de geschubde, zwierige volumes op de gelede poten associaties op met dierlijke lichamen.’