Design uit Droog-collectie naar Centraal Museum

18 juli 2013, 17:26

Het Centraal Museum in Utrecht heeft drie ontwerpen uit de collectie van Droog aangeschaft. Het sprekende koffiezetapparaat van Eibert Draisma, de Paraffinetafel van Timo Breumelhof en de Godogan-tafel van Van Eijk & Van der Lubbe zijn opgenomen in de collectie met hedendaags design.

Het sprekende koffiezetapparaat (1990) van Draisma is gemaakt van afvalmateriaal en heeft een oude transformator als voet. Het apparaat is geprogrammeerd om een aantal eerder opgenomen teksten ten gehore te brengen, om de gebruiker te melden dat de koffie klaar is.

Met de Paraffinetafel (2000) reageert Breumelhof op de veiligheid die bij veel industrieel ontwerp vooropstaat. De verantwoorde producten laten weinig ruimte voor creatief gebruik en verliezen daarmee een poëtische waarde. Door bij zijn ontwerp veiligheidsaspecten niet in acht te nemen, krijgt de Paraffinetafel weer poëtische kracht. Gebruik van de tafel vernietigt het object.

Niels van Eijk & Miriam van de Lubbe hebben de Godogan-tafel door lokale handwerkslieden in Indonesië laten vervaardigen. De tafel is letterlijk enerzijds een strak en modern meubelstuk en anderzijds een toonbeeld van traditie en ambacht. De voorstelling van een Indonesisch sprookje, zoals de vaklieden die hebben uitgesneden, kan door het verdwijnen van handwerkslieden in het westen nauwelijks nog worden gemaakt.

Designcollectie
Het Centraal Museum heeft een grote en gevarieerde collectie Nederlands design. Ontwerpen van Droog zijn daarbinnen goed vertegenwoordigd. Sinds de oprichting van Droog in 1993 heeft het museum bijna jaarlijks ontwerpen uit de Droog-collectie verworven. Curator Ida van Zijl noemt Droog een goed voorbeeld van een ontwerpbenadering waarbij de grens tussen kunst en design vervaagt.

Andere Droog-ontwerpen in de collectie van het Centraal Museum zijn bijvoorbeeld de ‘ladenbundel’ You Can't Lay Down Your Memory (1991) van Tejo Remy (1991), the boomstambank (1999) van Jurgen Bey en de Bone Chair van Joris Laarman (2006). Daarnaast bezit het museum ontwerpklassiekers van onder meer Rietveld, UMS Pastoe, Thonet, Mart Stam, Friso Kramer en zelfs Ikea.

Trefwoorden

niels van eijk timo breumelhof mirjam van der lubbe design utrecht droog van eijk en van der lubbe centraal museum eibert draisma

1	Forum Groningen: een gebouw dat (niet) gezien mag worden woensdag, 04 december
2	Vier architectenbureaus geselecteerd voor Nieuw Kralingen donderdag, 05 december
3	Nieuwbouw Amphia Ziekenhuis in gebruik genomen vrijdag, 06 december
4	MVRDV en Jaarbeurs presenteren masterplan Jaarbeursdistrict woensdag, 04 december
5	Drie gebouwen met een zee van terrassen door Arons en Gelauff vrijdag, 06 december

Gerelateerde nieuwsberichten

Nieuw publiekscentrum voor Nationaal Archief

Centraal Museum gestart met herinrichting

Eerste grote solotentoonstelling Joris Laarman

Online platform onderzoekt toekomst van de stad

Huiselijk interieur vol verrassingen voor Woonbedrijf

Centraal Museum toont vroege topstukken Droog Design

Gemeentemuseum toont stoelencollectie Richard Hutten

Nieuw entreegebied Nationaal Archief door Van Eijk & Van der Lubbe

Droog presenteert fictieve beurs in Milaan

Hôtel Droog benadrukt bijkomende aspecten

Rietveld Landscape in het Centraal Museum

Droog Lab en Kessels creëren land zonder grond

Andere nieuwsberichten

Ingrijpende verbouwing stationsplein Oostende voltooid

2 uur geleden

Dietmar Feichtinger Architectes ontwierp onder meer een omvangrijk translucent dak, dat de de nieuwe en vernieuwde functies overdekt, verbindt en verenigt.

MVRDV aan de slag met 'Olympische' vallei Seoul

3 uur geleden

Naar ontwerp van MVRDV wordt de Tancheon-vallei in Seoul getransformeerd tot een rivierpark met meanderende paden en een publiek programma.

Clubgebouw met contrasterende volumes voor watersportvereniging

Vandaag, 11:37

De Amsterdamse watersportvereniging IJburg heeft dit jaar een nieuw clubgebouw in gebruik genomen.

Het Timmermansoog: Castex

Vandaag, 09:15

Op de Rotterdamse Academie van Bouwkunst gaf de Franse historicus en architect Jean Castex een lezing over Andrea Palladio. Het was een verhaal dat eigenlijk ergens anders over ging, analyseert architect Hans van der Heijden.