Copyright: Presentatie van The Why Factory (grafie Jaakko van 't Spijker)
Copyright: Het Japanse paviljoen (grafie Jaakko van 't Spijker)
Copyright: Presentatie van The Why Factory (grafie Jaakko van 't Spijker)
Copyright: Het Japanse paviljoen (grafie Jaakko van 't Spijker)

‘Biënnale: wel vragen, geen antwoorden’

3 september 2012, 10:43
Architect Jaakko van 't Spijker bezocht afgelopen week de architectuurbiënnale in Venetië en reageert op de onder meer door Wolf D. Prix geuite kritiek op de biënnale.

Tekst Jaakko van ’t Spijker

In tegenstelling tot wat een aantal critici en commentatoren in de openingsweek suggereerden, zijn ze er wel op de Venetiaanse Architectuur Biënnale 2012: tentoonstellingen met sociaal-politiek engagement en aandacht voor een groter verhaal. Er zijn relevante onderwerpen aangehaald en belangrijke vragen gesteld. Wat ontbraken waren vooral antwoorden en conclusies. Waar waren de architectuur-durfals en de polemische provocateurs om het debat op te stoken? Het was in het Japanse paviljoen dat vragen zowel werden gesteld zowel als beantwoord.

Tijdens een van de eerste voorevenementen van de Biënnale raasde een onverwachte storm over de Lagune, terwijl in een oud pakhuis in Giudecca, MVRDV’s Winy Maas en zijn TU Delft afdeling The Why Factory de teloorgang van de identiteit van de Europese Stad aan de kaak stelden met de onthulling van een nieuw ‘EU city Manifesto’. In een wervelende presentatie die de storm buiten naar de kroon steeg, werd alleen zoveel gezegd dat het centrale idee onduidelijk bleef. Zo intrigerend en relevant als de hoofdvraag was, zo algemeen en onuitgesproken bleek uiteindelijk het manifest zelf.

Het evenement bleek kenmerkend voor het karakter van de Biënnale, die vanaf maandag 27 augustus tot leven kwam in de Giardini en Arsenale van Venetië. De storm was voorbij en onder een wolkeloze hemel ontvouwde zich het tweejaarlijkse architectuurfeest. Veel curatoren hadden sociaal maatschappelijke thema’s aangeboord, meestal net zo open voor interpretatie en politiek correct als het hoofdthema van de Biënnale dit jaar: Common Ground. Opvallend was dat duurzaamheid, major trending topic in het architectuurdebat van de afgelopen jaren, grotendeels ontbrak. Vooral heroverwegingen over grote thema’s waren in dit jaar. Canada onderzocht herhuisvesting in relatie tot migratie, Duitsland ging in op hergebruik van bestaande gebouwen, Nederland op herinrichting van lege ruimten, Zaha Hadid op herinterpretatie van (o.m. Frei Otto’s) ingenieurskunst, OMA op herwaardering van vergeten anonieme bureaucraten en Norman Foster hergroepeerde zo’n beetje de gehele globale architectuur. Al deze paviljoens, en vele anderen, waren schitterend gemaakt, intelligent in hun observaties en ze stelden rake vragen.

Maar toch. In relatie tot de Biënnale als geheel, werd het allemaal wel heel erg redelijk. ‘Common Ground’ sijpelde door de presentaties en gesprekken heen, als een term die aanzette tot het stellen van grote geëngageerde vragen maar vervolgens geen antwoorden nodig had. Alsof antwoorden te gevoelig liggen of leiden tot kwetsbare of riskante (ontwerp)posities. Het architectuurdiscours (want daar gaat het over in een groot event als de Biënnale) beweegt zich op deze manier naar een faciliterende rol, waarin benoemen en agenderen de hoofdzaak is. Een dergelijke gewichtige en toch veilige positie verzwakt op den duur het architectuurdebat. Het is goed mogelijk dat het gebrek aan antwoorden en ingenomen posities bijdroeg aan de irritatie van Co(o)p Himmelblau’s Wolf D. Prix, toe hij vorige week zijn vernietigende commentaar op de Biënnale de wereld in stuurde.

Een aantal curatoren bekende wel kleur in hun tentoonstellingen. Het Israëlische paviljoen leidde tot veel opgetrokken wenkbrauwen met een confronterende tentoonstelling. Met ‘Aircraft Carrier’ als titel (vrij naar een quote van een Amerikaanse politicus die Israël ‘Amerika’s grootste, onzinkbare en strategisch gepositioneerde vliegdekschip’ noemde) liet het op een consistente manier de combinatie van geweld en consumentisme zien, die de context vormen van de hedendaagse Israëlische architectuur. Crimson, het Rotterdamse collectief van architectuurhistorici, introduceerde in hun expositie met de naam ‘The Banality of Good’ een morele dimensie. De expositie laat zien hoe een enkel historisch ontwerpprincipe is toegepast bij de ontwikkeling van een keur aan na-oorlogse steden met totaal verschillende doelstellingen, die bovendien consequent in werkelijkheid nooit uitkwamen. Toch, ook in deze prikkelende tentoonstellingen bleven de opgeroepen, scherpe, vragen goeddeels onbeantwoord.

Het was Japan, met een paviljoen dat uiteindelijk de gouden leeuw won, dat zowel een vraag stelde als hem beantwoordde. De curator Toyo Ito brengt in het paviljoen het proces in beeld waarbij drie jonge architecten een dorpshuis ontwikkelden voor een door een tsunami getroffen Japanse gemeenschap. Gevoelig, poëtisch en praktisch brengt de expositie op een ontwapenende manier in beeld hoe de architecten met de dorpbewoners samen een optimistisch project tot stand brachten. De eindeloze hoeveelheid tentoongestelde schaalmodelletjes laat de kracht zien waarmee de architecten er voor zijn gegaan. Met dit proces waarin engagement en ontwerpenergie zijn gecombineerd, laat het Japanse paviljoen zien dat op gestelde vragen het uiteindelijk antwoorden zijn die lonen. Zelfs als ze klein zijn en kwetsbaar maken.

Een sterk architectuurdebat heeft vragen nodig. Maar het zijn vervolgens antwoorden in de vorm van concepten, theorie en ontwerpen die het compleet maken. Genoeg stormachtige vragen werden gesteld op de biënnale dit jaar, maar het gebrek aan antwoorden weerspiegelde de zonnige openingsdagen: onbewolkt, geen vuiltje aan de lucht; comfortabel en veilig.

Jaakko van ’t Spijker is oprichter/eigenaar van architectenbureau jvantspijker.

Andere nieuwsberichten

Archello introduceert ‘de meest visuele podcastserie over architectuur’

Gisteren, 15:30

Bamboe paviljoen bij Brusselse triomfboog door bkvv architecten

Gisteren, 13:29

Studio Modijefsky ontwerpt koekmakerij als wonderwinkel

Gisteren, 12:24

Café of restaurant in de plint? Houd in het ontwerp rekening met eisen rond geluid en vooral rond muziek

Gisteren, 09:00

Terugluisteren: Violette Schönberger in Nooit Meer Slapen

Gisteren, 16:09

‘Nieuw kabinet moet daadkrachtig mobiliteitsbeleid voeren’

Gisteren, 10:52

Limburg maakt plannen voor 30.000 woningen nabij stations

Gisteren, 09:42

ASML wil grote vestiging op Brainport Industries Campus

23 april, 11:34

Organisaties werken aan praktijktoets aangescherpte MPG-eisen

22 april, 2:27

IMF-bestuurder dringt aan op verdere afbouw hypotheekrenteaftrek

22 april, 1:36
KUBUS | Specialist in BIM-software
SAPA
Reynaers Aluminium Nederland
Jansen
SAB-profiel bv
Aliplast Aluminium Systems
Hagemeister GmbH & Co. KG
ALUCOBOND®
Tarkett BV
Kawneer
Grohe Nederland B.V.
Malaysian Timber Council
OCS | Office Cabling Systems
Swisspearl Nederland
Forster Nederland N.V.
VELUX Commercial
Sempergreen
EeStairs | Design trappen - Balustrade - Ontwerp en constructie
Aluprof Nederland BV
Intal BV
QbiQ Wall Systems
Forbo Flooring
Schüco Nederland BV
AGC Nederland Holding B.V.
Cedral
Sto Isoned bv
Triflex bv
Gorter Luiken BV
Foreco Houtproducten
Wienerberger B.V.
Knauf Insulation
DUCO Ventilation & Sun Control
IsoBouw Systems bv
Mview+
Rockfon (ROCKWOOL B.V.)
Gira Nederland B.V.
Kingspan Geïsoleerde Panelen
GEZE Benelux  B.V.
Renson
Metaglas Groep
ABB | Busch-Jaeger
Jung | Hateha B.V.
Knauf Ceiling Solutions B.V.
Saint-Gobain Building Glass Benelux
Faay Vianen B.V.
objectflor
Boon Edam Nederland B.V.
Hunter Douglas Architectural
Forbo Eurocol Nederland B.V.
EQUITONE gevelpanelen
Plastica Groep
Holonite B.V.
FALK®
Tata Steel Colorcoat®
© 2002 - 2024 Architectenweb BV / Voorwaarden / Privacy / Disclaimer / Sitemap
Annuleren
OK
Sluiten
Doorgaan
Inloggen
Maak een gratis persoonlijk account aan