Gijs Van Vaerenbergh: Sections

galerie valerie_traan

Gijs Van Vaerenbergh bouwde de laatste jaren aan een oeuvre van site-specifieke installaties in de publieke ruimte. Het vertrekpunt hiervoor zijn architectonische typologieën zoals de kerk, de poort, de boog, de arcade, de sokkel, de kolom. In galerie valerie_traan toont het duo Pieterjan Gijs en Arnout Van Vaerenbergh een reeks schaalmodellen van deze installaties in relatie tot nieuwe, autonome sculpturen enerzijds en een ruimtelijke interventie anderzijds.

De titel ‘Sections’ verwijst zowel naar de verschillende deelruimtes waaruit de tentoonstelling wordt opgebouwd als de denk- en ontwerpstrategie die Gijs Van Vaerenbergh toepast in hun werken.

Typologieën
Het oeuvre van Gijs Van Vaerenbergh is opvallend veelzijdig. Pieterjan Gijs en Arnout Van Vaerenbergh zijn architecten, maar maken geen traditionele gebouwen maar kunstwerken voor de openbare ruimte. Het vertrekpunt van hun projecten zijn architectonische typologieën als de kerk, de poort, de boog, de arcade, de sokkel, de kolom.

De projecten van Gijs en Van Vaerenbergh zijn zeer divers van aard: het ontwerp van een fictieve koepel voor een Leuvense kerk ('The Upside Dome', 2010), ontwerpen gemaakt met stukken bouwkraan ('Framework, 2012 of 'Bridge', 2014), een stalen labyrint (C-mine, 2015), een arcade (Kruibeke, 2015), sokkels (waarop iets heel verrassend staat). Hun meest opvallende werk kent iedereen – ook al is het van op een foto of op televisie: 'Reading Between The Lines' (2011), de 'doorkijk'-kerk in Borgloon opgebouwd uit verschillende lagen. Net zoals het labyrint in C-mine is het een werk dat in het publieke geheugen gegrift is – ook bij mensen die de naam van de makers niet kennen.

Secties
Voor het eerst tonen Gijs Van Vaerenbergh in galerie valerie_traan naast modellen en maquettes van bestaand werk ook nieuw, autonoom werk. De tentoonstelling bestaat uit verschillende ‘secties’, deelruimten waar schaalmodellen van grotere werken in relatie worden getoond met autonome sculpturen: sokkels en voorstellen voor standbeelden in de ingang, een modelhuis en bakstenen ring in de kamer aan de voorzijde, een getorste ring in staal en elkaar ‘snijdende’ hoogspanningsmasten, een schaalmodel van hun labyrint en twee elkaar snijdende ellipsen.

De getoonde maquettes zijn enerzijds reproducties van bestaand werk, maar anderzijds ook voorstellen voor nog niet gerealiseerde interventies. Het is belangrijk dat deze voorstellen ook zo gelezen worden, als potentieel, als mogelijkheid.