“Hoewel een afscheid van de betonindustrie de impact van de bouw op onze planeet aanzienlijk zou verminderen, is het niet realistisch om te denken dat we daar onmiddellijk en volledig afscheid van kunnen nemen”, stelt Kongshaug. “We kunnen wel minder beton gebruiken en in de samenwerking met de betonindustrie blijven aandringen op de verduurzaming van het materiaal.”
“Slimme, modulaire constructies zijn ook een denkrichting, zodat constructies weer uit elkaar zijn te halen en elementen weer gescheiden kunnen worden”, gaat hij verder. “Wij zijn regelmatig betrokken bij projecten waarbij bouwdelen gesloopt worden die nog geen dertig jaar oud zijn. Met die bouwdelen op zich is niets mis. Het gaat dan om gebouwen die niet aangepast kunnen worden aan de nieuwe vragen vanuit de maatschappij en de markt. De bouwdelen zitten vast in de gebouwen, die kunnen er niet zomaar uitgehaald worden. Daarom wordt alles dan maar gesloopt. Door de mogelijkheid van demontage in het ontwerp mee te nemen, kunnen we betonconstructies aanpasbaar en dus toekomstbestendig maken.”
“Tegelijkertijd moeten we ook onderzoeken of we beton op een andere manier kunnen maken, bijvoorbeeld door inzet van bacteriën”, vertelt Kongshaug. “BioMason, uit de Verenigde Staten, heeft een proces ontwikkeld waarin bacteriën uit zand een soort zandsteen kunnen maken. Het bedrijf is in staat om met dezelfde bacteriën ook een soort lichtgewicht beton te maken. Afgelopen jaar hebben we met hen gekeken hoe dat proces opgeschaald kan worden, hoe we met dat materiaal bijvoorbeeld kolommen kunnen maken. In 72 uur ontstond een materiaal dat twintig procent lichter is dan beton, maar ook drie keer sterker. Een soort beton, maar dan zonder hoge CO2-uitstoot.”